مطالعه تاثیر مدیریت علف های هرز بر رابطه بین صفات و تاثیر آن بر میزان افت عملکرد عدس

به منظور مطالعه تاثیر مدیریت علف های هرز بر رابطه بین صفات و تاثیر آن بر میزان افت عملکرد عدس آزمایشی در سال زراعی 97-1396 در مزرعه ای در روستای نقاره از روستاهای توابع حومه شهرستان گرمی اجرا شد. آزمایش به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار اجرا شد. فاکتور اصلی زمان کاشت در دو سطح (کشت انتظاری در پاییز و کشت بهاره) و فاکتور فرعی تعداد وجین علف های هرز در 4 سطح (یکبار وجین؛ دوبار وجین؛ وجین کامل؛ عدم وجین) بود. نتایج نشان داد که کشت بهاره عدس تراکم علف های هرز را در مقایسه با کشت انتظاری آن 9 برابر کاهش داد. کشت بهاره به همراه یکبار وجین تراکم علف های هرز را به 5 بوته در متر مربع کاهش داد. کشت انتظاری عملکرد دانه عدس را از 414 کیلوگرم به 17/503 کیلوگرم در هکتار افزایش داد. ضرایب همبستگی ساده نشان داد بین عملکرد دانه با تعداد گونه علف هرز (71/0-) و تعداد علف هرز (80/0-) منفی و غیرمعنی دار بود و با تعداد علاف در بوته (757/0) و وزن هزار دانه (702/0) مثبت و معنی دار مشاهده شد. تعداد غلاف در بوته با وزن صد دانه رابطه مثبت و معنی دار (*982/0) و با نوع و تعداد علف هرز رابطه منفی و معنی داری داشت به عبارتی با افزایش نوع و تعداد علف هرز طبیعتا تعداد غلاف در بوته کاهش داشته و این کاهش باعث کاهش عملکرد دانه خواهد شد. در کشت بهاره و انتظاری میزان درصد افت عملکرد در یکبار وجین، دوبار وجین و وجین کامل نسبت به عدم وجین به ترتیب (64/39، 31/39 و 12/25) و (15/46، 8/39 و 13/39) درصد بوده و هر دو نوع کشت مدیریت علف های هرز باعث کاهش افت عملکرد شده است. از نظر درصد کنترل علف های هرز در کشت انتظاری و بهاره به ترتیب یکبار وجین 9/59 و 50 درصد، دوبار وجین 4/77 و 34 درصد و وجین کامل 9/77 و 93 درصد نسبت به عدم وجین در کنترل علف-های هرز موفق ظاهر شده اند، در کل در هر دو نوع کشت مدیریت علف های هرز باعث بهبود عملکرد و اجزای عملکرد و کاهش تعداد علف های هرز در مزرعه مورد ارزیابی گردیده است.