مروری بر روش های کنترل سالمونلا در طیور

سالمونلا یکی از شایع ترین علل بیماری های عفونی با منشا مواد غذایی در انسان است. مهمترین منبع عفونت سالمونلایی در انسان، فراورده های ماکیان بویژه گوشت مرغ و تخم مرغ است. سالمونلا باعث بیماریهای حاد یا مزمن در طیور می شود. سالمونلا از طیور و فرآورده های آن بیش از هر منبع حیوانی دیگر جدا می شود. بنابراین عفونت های سالمونلایی طیور از یک سو به دلیل ایجاد بیماری و خسارات اقتصادی در طیور و از سوی دیگر به دلیل ایجاد مسمومیت غذایی در انسان از اهمیت خاصی برخوردار هستند. بهره گیری از ترکیبات ضد میکروبی برای جلوگیری یا درمان عفونت های سالمونلائی در طیور سالها است که مورد بحث است. به دلیل عملکرد متناقض و نگرانی از مقاومت میکروبی، پروتکل های فعلی مبارزه علیه سالمونلوز طیور بر استفاده مرتب از ترکیبات ضد میکروبی تکیه نمی کنند. در منابع علمی، روشهای متنوعی برای کنترل و پیشگیری از سالمونلا در گله های طیور مورد اشاره قرار گرفته است. کنترل سالمونلا در خوراک، راهکارهای تغذیه ای جهت کنترل سالمونلا، بهره گیری از اسیدهای آلی، توجه به خصوصیات فیزیکی خوراک و استفاده از پروبیوتیک ها، گلیکان ها، پری بیوتیک ها، پروتئین های موجود در تخم مرغ ، روغن های ضروری، باکتریوفاژها، و در نهایت واکسن ها از روش های مورد استفاده هستند. در دهه های گذشته واکسن های متعددی بر علیه سالمونلوز انسان، دام و طیور توسعه یافته است که هر کدام درجات متفاوتی از موفقیت را نشان داده اند. واکسن های کشته و زنده تخفیف حدت یافته سالمونلا پرمصرف ترین واکسن در صنعت طیور اروپا می باشد. در این مقاله، روش های گوناگون کنترل سالمونلا در گله های طیور مرور می شود.