بررسی اثرات سطوح مختلف تاریخ کاشت و هیبریدهای مختلف ذرت دانه ای برشاخص های فیزیولوژیکی رشد محصول در منطقه خاش

جهت بررسی اثرات سطوح مختلف تاریخ کاشت و هیبرید بر خصوصیات وشاخص های فیزیولوژیکی ذرت آزمایشی در مزرعه ایستگاه تحقیقات کشاورزی سهراب آباد خاش انجام شد. این طرح تحقیقاتی بصورت کرتهای خرد شده در قالب بلوکهای کاملاً تصادفی در چهار تکرار اجرا گردید. تاریخ های کاشت (15 فروردین ، 30 فروردین و 15 اردیبهشت) در کرتهای اصلی و هیبریدها (سینگل کراسهای 301 ، 500 ، 647 وتریپل کراس 550) در کرتهای فرعی اجراء گردیدند. مجموع درجه حرارت روزانه(gdd)،تغییرات وزن خشک(dm)،سرعت رشدمحصول(cgr)، سرعت رشدنسبی(rgr)،شاخص سطح برگ(lai)وسرعت جذب خالص(nar) به عنوان شاخص های اصلی فیزیولوژیکی محصول مورد ارزیابی قرارگرفتند. حداکثر سرعت رشد محصول در تاریخ کشت دوم و حداقل آن در تاریخ کاشت سوم حاصل شده است و دلیل آن زیاد شدن سطح برگ و افزایش تجمع ماده خشک می باشد.کاهش سرعت رشد محصول در تاریخ کاشت های مختلف به دلیل کاهش فتوسنتز (سایه اندازی برگها) و همچنین مصرف مواد ذخیره شده در مسیر تنفس می باشد. حداکثر سرعت رشد محصول در تریپل کراس 550 و حداقل آن در سینگل کراس 301 مشاهده شد.برتری cgr در هیبریدهای دیر رس را می توان به زیاد بودن شاخص سطح برگ آنها و استفاده بهتر از نور خورشید نسبت داد. سرعت رشد نسبی با افزایش درجه حرارت و تاخیر در کاشت کاهش یافته است به طوریکه بیشترین مقدار rgr در تاریخ کاشت اول (15 فروردین) و کمترین آن در تاریخ کاشت سوم (15 اردیبهشت) بدست آمده است. علت آن افزایش سایه اندازی در میان پوشش گیاهی و افزایش قسمتهای غیر موثر در فتوسنتز می باشد. بیشترین مقدار rgr مربوط به هیبرید 550 و کمترین آن در هیبرید 500 مشاهده می شود. علت نزولی بودن نمودار سرعت رشد نسبی افزایش وزن گیاه با بافتهای مرده که نقشی در تولید ندارند می باشد. شاخص سطح برگ در اثر تاخیر در کاشت و گرم شدن هوا روند نزولی داشته که به دلیل تغییر در طول روز و میزان تبخیر و تعرق می باشد. هیبریدهای دیر رس به علت داشتن دوره رشد طولانی و تعداد برگ بیشتر دارای شاخص سطح برگ بیشتری نسبت به زود رس ها هستند. مقدار سرعت جذب خالص در هیبریدهای دیر رس به علت افزایش دوره رشد و بالا بودن کارایی فتوسنتز برگها نسبت به زودرس ها بیشتر می باشد.