بهینه سازی محیط کشت های مختلف جهت ریز ازدیادی گل محمدی (rosa damascena mill.) در منطقه سیستان

گل محمدی با نام علمی rosa damascene mill یکی از مهمترین رزهای معطر است. از نظر خصوصیات مورفولوژیکی درختچه ای چند ساله است و شاخههایی با انشعابات زیاد و خاردار دارد. دارای گل هایی چند تایی و بسیار معطر است. گل محمدی یک گیاه دارویی که دارای متابولیت های ثانویه ژرانیول، سیترونل لول،نرول،اوژنول و سیترال می باشد. این چند آلکالوئید در پزشکی کاربردهای فراوانی داشته و برای برطرف کردن سرفه‌های مزمن، درمان دردهای شکمی و مشکلات گوارشی اهمیت بالایی دارد. تاکنون از روش های سنتی تکثیر قبیل قلمه زدن، پیوند، خوابانیدن و ....برای تکثیر این گیاه دارویی زینتی استفاده می شده است، اخیرا به دلیل افزایش تقاضا و اهمیت بالای این گیاه از دیدگاه جایگاه آن در صنایع دارویی،آرایشی، بهداشتی و غذایی از روش های کشت بافت برای تکثیر انبوه آن استفاده می شود. قابل ذکر است تکنیک ریز ازدیادی به تنهایی نمی تواند پاسخگوی نیاز روز افزون کشور به این گیاه و صنایع جانبی آن باشد به همین دلیل در تحقیق حاضر تکنیک کشت بافت از طریق ریزازدیادی راهکاری برای افزایش بازده تولید گل محمدی انجام شده است. در این تحقیق اثر محیط کشت ms،vs،b5،wpmو هورمون های bap,kin,iaa,iba بر ضریب ازدیاد، رشد طولی و سایر صفات بررسی شد. در مرحله استقرار به منظور حصول به نمونه های پاک، از کلرید جیوه 1/0درصد به مدت 5دقیقه و هیپوکلریت یک درصد ده دقیقه و سه بار با آب مقطر استریل استفاده شد. بهترین ضریب تکثیر در محیط کشت vs حاوی 2میلی گرم در لیتر bap بود. به منظور تحریک ریشه زایی شاخه های تولید شده از محیط کشت ms1/2 حاوی 5/. و 1میلی گرم در لیتر iba ریشه دار شدند.