معرفت شناسی تربیتی سعدی

معرفت، نقش بسزایی در تربیت، حیات و کمال انسان ها دارد و تنها راه سعادت بشری در گرو برخورداری از آموزه‌های وحیانی در این راستا می‌باشد. سعدی، ادیب فرزانه، آثار خویش را به آیات قرآنی و روایات دینی آراسته و باب معرفت شناسی را بر جویندگان حقیقت و مربیان گشوده است. هدف این پژوهش، استنباط مبانی معرفت شناسی سعدی از دیدگاه قرآنی با نظر به منابع، ابزار و برخی موانع معرفت است. این پژوهش از نوع نظری یا تئوریک یا کتابخانه ای می باشد که با روش توصیفی - تحلیلی صورت گرفته است. نتایج پژوهش، مبیّن آن است که هدف معرفت شناسی از دیدگاه سعدی منطبق بر آموزه های وحیانی، قرب الهی است و انسان توسط ابزارهای معرفتی حواس، عقل، قلب با سلاح تزکیه و پاکسازی درون و زدودن موانع معرفتی قادر به دریافت بصیرت و درک حقایقی از منابع معرفتی خواهد بود. نخستین منبع الهام بخش آثار ادبی سعدی، قرآن مجید است که به اعتقاد وی مهم ترین منبع معرفت در روشنگری و تربیت انسان ها جهت استفاده از منابع آفاقی و انفسی است. با چنین نگرشی تاریخ، نماد تحوّل و تکامل انسانها جهت عبرت آموزی و اصلاح رفتار انسانها، طبیعت، نماد آیت الهی، رستاخیز، زیبایی، ملکی و ملکوتی بودن، عامل شکوفایی اخلاق و معرفت نفس، نماد خودشناسی جهت نیل به معرفت الهی است.