بررسی نظریه های روانشناسی و ارتباط آنها در متون ادب فارسی

یکی از حوزه های روانشناسی مطالعه رشد است، اصطلاح رشد اشاره دارد به اینکه چگونه افراد در طول عمرشان از طریق رشد با محیط سازگار می شوند و تغییر می کنند. در این حوزه به ابعاد گوناگون شخصیت انسان پرداخته شده که هریک از این ابعاد می تواند کاربردهایی را برای مربیان و معلمان در امر آموزش داشته باشد. اهمیت این موضوع از این جهت است که آگاهی و درک از مراحل رشد، می تواند در ارتباط با دانش آموزان بسیار موثر بوده و موجبات علاقه آنان را به یادگیری افزایش دهد. این مقاله به بررسی سه دیدگاه مهم روانشناسی وعلوم تربیتی ازجمله پیاژه، کلبرگ و اریکسون با تاکید بر رشد شناختی، رشد اخلاقی و رشد روانی اجتماعی آنها پرداخته و کاربردهای آن را در آموزش دوره ابتدایی بررسی نموده و به بیان راهبردهای آموزشی در این زمینه نیز پرداخته است. و در نهایت جمع بندی از این نظرات بیان شده است. این پژوهش از نوع علمی مروری می باشد و برای جمع آوری اطلاعات آن از روش کتابخانه ای استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان می دهد که نظریه های روانشناسی وعلوم تربیتی متعددی وجود دارد که یک دسته از آن ها در زیرمجموعه ی ادبیات ویا به عبارتی درمتون ادبی ودرزمینه رشد فکری و ذهنی دانش اموزان وجود دارند ازجمله: نظریه ژان پیاژه(رشد ویادگیری)،نظریه گلبرگ(رشداجتماعی) ونظریه اریکسون (رشدروانی اجتماعی) که هر کدام از این نظریه ها جنبه ای از رشد را در دانش آموزان مطرح می کند و جنبه ای از جوانب رامشخص می کندکه در متن ادب فارسی وجوددارند