نگاه مردم دوستانه نیما

شعر «نیما یوشیج »شعری است که جدا از زندگی مردمان زمانه او نیست .نیما جهانبینی خاص خودش را داشت.برای زندگی کردن دارا ی سعه صدر بود.ناملایمات بسیاری در زندگی شخصی و اداری و اجتماعی خود داشت.این ناملایمات نیما را هم درد و عاشق مردم کشورش قرار داده بود. انچه شعر نیما را با شعر های کلاسیک پیش از نیما جدا می کند که شعرهای سنتی با زندگی و واقعیت های دردناک ان میا نه ای ندارند،وبیشتر به موضوعاتی مانند «معشوق »،«معبود»،«ممدوح» ...می پردازد.و حتی در دوره خود نیما نیز موجه ترین تفسیرهای شاعری،شعر را وسیله ی تبیین احساسات و عاطفه ی درونی شاعر می دانند،وآن را از ورود در عرصه های زندگی اجتماعی منع کرده بودند!امّا نیما انسان را جایگزین این موضوعات کرد.,وی از شاعران انسانی و اجتماعی هست. چرا که لابه لای اشعارش امید و بر کندن ظلم و ستم به چشم می خورد ،نیما یک شاعر انسان گراست او به بیان درد و رنج و فقر و فاصله طبقاتی می پردازد .این پژوهش به تحلیل و توصیف جایگاه مردم در اندیشه نیما و همچنین ارزش های اخلاقی و اجتماعی در نمونه ای از اشعار او می پردازد.