مقایسه ی رفتار غیرخطی ساختمان های طراحی شده با دو روش نیرویی و تغییرمکانی

در این مطالعه عملکرد سازه های پیچشی طراحی شده با دو روش نیرویی (fbd) و تغییرمکانی (dbd) بررسی شده است. به این منظور دو سری سازه ی 4، 8 و 12 طبقه ی منظم در پلان به صورت جداگانه با دو روش مذکور طراحی شده و در ادامه پس از اعمال مقادیر خروج از مرکزیت جرم در دو راستا به میزان 10، 20 و 30 درصد بعد پلان، سازه ها تحت اثر 11 زوج شتاب نگاشت سازگار با طیف طراحی مورد تحلیل تاریخچه زمانی غیرخطی قرار گرفته اند. نتایج حاصل از محاسبه ی حداکثر مجموع چرخش مفاصل خمیری در سازه ها نشان داد که به طور کلی سازه های روش تغییرمکانی عملکرد مناسب تری دارند. در ادامه نتایج مطالعه ی سازه های 4 طبقه ارائه شده است.