تحلیل خطر لرزه‌ای در گستره شهرهای اهواز و بهبهان با استفاده از روش‌های آماری، قطعی و احتمالاتی

در این بررسی، تحلیل خطر لرزه‌ای قسمت‌هایی از ایالت لرزه زمین‌ساختی زاگرس در گستره شهرهای اهواز و بهبهان با سه روش آماری، قطعی و احتمالاتی صورت گرفته است. شهر اهواز محصور بین 31/30 درجه عرض شمالی و48/65 طول شرقی و شهر بهبهان نیز محصور بین 30/59 درجه عرض شمالی و 50/23 درجه طول شرقی است. بدین منظور نقشه تکتونیکی منطقه با استفاده از نقشه‌های زمین‌شناسی با ابعاد 1:250000 و در نظر گرفتن توپوگرافی منطقه و با استفاده از نرم‌افزار arcgis ترسیم شده است. کاتالوگ یکنواختی از زمین‌لرزه‌ها شامل 9 زمین‌لرزه تاریخی و 3658 زمین‌لرزه دستگاهی، با بزرگای mw≥4 تهیه گردید. سپس با استفاده از این اطلاعات تعداد 3 چشمه بالقوه زمین‌لرزه، در گستره مورد مطالعه به صورت پهنه‌ای تعیین گردید. بر اساس تحلیل خطر قطعی برای چشمه‌ها در گستره شهر اهواز، گسل کوه زرد توانایی ایجاد بیشترین بزرگی و گسل اهواز توانایی ایجاد بیشینه شتاب را داشته و بزرگترین خطر برای سایت موردنظر می‌باشند و در تحلیل خطر قطعی در گستره شهر بهبهان نیز گسل کوه زرد بیشترین بزرگی و گسل بهبهان بیشینه شتاب را دارا می‌باشد. لذا بیشترین pga در محدوده مورد بررسی، g0/67 و کمترین مقدار آن g0/01 برآورد شده است. همچنین در تحلیل خطر به روش احتمالاتی که با استفاده از نرم‌افزار crisis انجام شد، مقادیر pga برای دوره‌ بازگشت 475 سال که معادل 10 درصد احتمال فزونی در 50 سال است، تعیین و نقشه پهنه‌بندی برای آن‌ رسم شد. برای این دوره بازگشت که مبنای طرح در نظر گرفته می‌شود، حداقل شتاب مورد انتظار در گستره تحقیق g0/43 و حداکثر g1/32 است که موید افزایش مقدار شتاب با افزایش دوره بازگشت می‌باشد.