بررسی اثرات درزهای قائم روی رفتار لرزه‌ای سد بتنی قوسی تحت جنبش‌های متفاوت تکیه‌گاهی

از گذشته تاکنون توسط محققین، مطالعه رفتار سدها مورد توجه بوده و تحقیقات بسیاری برای شناخت و پیش بینی عوامل موثر در طراحی این سازه ها انجام گرفته است. در تحلیل های دینامیکی رایج این گونه از سازه ها معمولا از یک شتاب ورودی برای تحلیل استفاده شده است. این درحالی است که ثابت شده این قبیل سازه ها که در تماس گسترده با زمین می باشند، در نقاط مختلف تکیه گاهی خود معمولا شتابهای مختلفی را تجربه می کنند. اعمال شتابهای مختلف در تکیه گاهای مختلف روی سازه می تواند منجر به افزایش تنشها و جابجایی ها در این قبیل از سازه ها شود. این تغییر تنشها می تواند از مسائل تاثیر گذار بر پایداری سدها باشد. بنابراین بررسی دقیق آن روی رفتار دینامیکی سدهای بتنی قوسی از اهمیت زیادی برخورد می باشد. علاوه براین در اکثر تحلیل های صورت گرفته در روی سدهای بتنی قوسی، بدنه این سدها به صورت یکپارچه در نظر گرفته می شود، این درحالی است که در عمل و در اجرا این سازه ها به صورت بلوکهای بتنی کنار هم با در نظر گرفتن درزهای قائم ساخته می شوند. در پژوهش حاضر پس از مدل سازی سه بعدی سد کارون 4 به عنوان بلند ترین سد بتنی قوسی ایران در برنامه المان محدود آباکوس، سعی شده است با اعمال این درزهای قائم مقایسه ای بین رفتار دینامیکی سدهای بتنی قوسی تحت تحلیهای یکنواخت و غیر یکنواخت با حالتی که بدنه سد به صورت دیواره یکپارچه مدل سازی شده، انجام شود. نتایج بدست امده نشان داد که تحلیل های غیر یکنواخت منجر به افزایش تنش و جابجایی در بدنه سد شده است. علاوه بر این نشان داده شد، همانطور که مورد انتظار بود، درزهای قائم رفتاری مانند دمپر از خود نشان داده و منجر به کاهش جابجایی و تنش روی بدنه سد شده اند