تاثیر موقعیت قرارگیری ساختگاه بر روی پاسخ لرزه‌ای سیستم‌های تک درجه آزاد فولادی

مطالعه ویژگی های زلزله های اخیر نشان می دهد که اثرات رکوردهای ثبت شده در حوزه نزدیک گسل بر روی سازه های موجود در این ناحیه بسیار مخرب می باشد. بر این اساس شناسایی ماهیت رکوردهای حوزه نزدیک گسل و بررسی ویژگی های پاسخ سازه ها در برابر این نگاشت ها، مورد توجه بسیاری از محققین در دهه های اخیر قرار گرفته است. به جهت بررسی جنبش زمین حوزه نزدیک گسل نیازمند رکوردهای زلزله می باشیم که باتوجه به کمبود داده های شتاب نگاری واقعی، به منظور بررسی دقیق تر می توان با استفاده از تکنیک هایی جنبش نیرومند زمین را شبیه سازی کرد. در این مقاله با استفاده از پارامترهای گسلش به دست آمده برای زلزله ی کوجائیلی ترکیه 1999 ، 273 رکورد زلزله با توجه به مختصات مکانی مختلف به وسیله ی تابع گرین تئوری تولید و اثرات موقعیت سازه نسبت به مرکز زلزله در طیف پاسخ زلزله، بررسی شد. بدین صورت که این اثر را می توان به وسیله دو پارامتر زاویه و نسبت طول بیان کرد. به گونه ای که ایستگاه های مختلف rو مختلفی نسبت به مرکز زلزله دارند. به منظور ارزیابی عملکرد لرزه ای سازه ها در برابر رکوردهای تولید شده از نرم افزار opensees و تحلیل دینامیکی تاریخچه زمانی استفاده شد. سازه بررسی شده مدل دوبعدی می باشد که یک جرم، یک ستون صلب و یک فنر در پای ستون دارد و به عنوان یک سازه تک درجه آزاد در نظر گرفته شد. رکوردها با احتساب موقعیت قرارگیری ساختگاه نسبت به گسل به پای ستون اعمال گردید و با به دست آوردن پاسخ ها، طیف های مربوطه به صورت کانتورهای رنگی ترسیم شد. نتایج حاکی از آن است که اثر راستاگرایی بر مقادیر پاسخ نقش قابل ملاحظه ای ایفا می کند که چگونگی این تغییرات در قالب نمودارها و کانتورهای رنگی r, t, θ, sd ارائه شده است. به طور کلی در حوزه نزدیک گسل جهت قرارگیری ساختمان نسبت به گسل بسیاراهمیت دارد و امری است که باید مورد توجه طراحان قرارگیرد.