توسعه منحنی های شکنندگی ساختمان های نامتقارن بتن آرمه مجهز به میراگر ویسکوز

امروزه ارزیابی عملکرد سازه ها در برابر زلزله مورد توجه بسیاری از پژوهشگران در نقاط مختلف جهان قرار گرفته است. یکی از ابزارهای کلیدی و دقیق در تعیین ارزیابی آسیب پذیری لرزه ای سازه ها، توابع شکنندگی است که احتمال فراگذشت آسیب سازه از یک سطح آسیب مشخص را برای چندین سطح خطر از جنبش های لرزه ای زمین بیان می نماید. هدف از این پژوهش تعیین منحنی شکنندگی و بررسی آسیب پذیری لرزه ای سیستم ساختمانی قاب خمشی بتن مسلح با تعداد طبقات 3 و 10 طبقه با نامتقارنی جرمی در پلان و ارتفاع، در چند حالت توزیع میراگرهای ویسکوز می باشد. در ابتدا سازه نامتقارن جرمی طراحی می شود و سپس تحت اثر تحلیل دینامیکی افزایشی (ida) غیرخطی قرار گرفته و توسط روابط ریاضی ارائه شده توسط سایر محققین منحنی شکنندگی آن ترسیم می شود. این کار بدلیل تعیین نحوه توزیع مناسب میراگرها انجام می شود تا مشخص شود کدام حالت توزیع، عملکرد مناسب تری داشته است. در تمامی مدلسازی ها مشاهده شده است که توزیع ارتفاعی میرایی مطابق با شکل مود اول نسبت به توزیع ارتفاعی یکنواخت میرایی در کاهش درصد احتمال فراگذشت از سطح آسیب مورد نظر، نقش موثرتری داشته است. در مدل های دارای نامتقارنی جرمی پلانی یکسان در تمام طبقات، عملکرد مدل دارای توزیع ارتفاعی میرایی مطابق مود اول و توزیع پلانی میرایی به صورت یکنواخت بهتر بوده است. در صورتی که در مدل های دارای نامتقارنی جرمی پلانی غیریکسان در طبقات، عملکرد مدل دارای توزیع ارتفاعی میرایی به صورت یکنواخت و توزیع پلانی میرایی همراه با خروج از مرکزیت میرایی مناسب تر بوده است.