ارائه یک مدل ریاضی نوین برای مساله تخصیص پهلوگاه‌های اسکله با در نظر گرفتن آلودگی بنادر (مطالعه موردی: بندر شهید رجایی ایران)

هدف اصلی در بنادر کانتینری، بالا بردن بهره‌وری با افزایش سرعت در خدمت‌دهی و به‌عبارتی دیگر، کاهش هزینۀ تاخیرات است. از سوی‌دیگر، با افزایش حمل‌ونقل دریایی، مساله آلودگی حاصل از انتشار گازهای گلخانه‌ای توسط کشتی‌ها یکی از دغدغه‌های جدید مدیران بنادر شده است. بنابراین، این مقاله قصد دارد مساله تخصیص پهلوگاه‌های اسکله را در حالتی مورد بررسی قرار دهد که آلودگی ناشی از انتشار گازهای گلخانه‌ای که از توقف کشتی‌ها در لنگرگاه بوجود می‌آید، توسط مدیران پایانه‌ها در تصمیم‌گیری‌های مربوطه، مدنظر قرار گیرد. برای این امر، ساختار مطالعه موردی بررسی شده در این پژوهش، بندر شهید رجایی انتخاب شده است و سعی شده است در مدل‌سازی رابطه ریاضی و کلیه تجزیه و تحلیل‌های مورد نیاز، مشخصات فیزیکی و محدودیت‌های منطبق با شرایط بندر شهید رجایی لحاظ گردد. در انتها، پس از توسعه مدل ریاضی، با توجه به نوع و پیچیدگی مدل، نسبت به حل آن اقدام شده است. نتایج محاسباتی، حاصل از کارایی موثر مدل ارائه شده در این مقاله از لحاظ بهبود زمان انتظار کشتی‌های ورودی در اسکله، صرفه‌جویی در مصرف سوخت و در نتیجه کاهش میزان انتشار گازهای گلخانه‌ای ناشی از کشتی‌ها در پایانه‌های کانتینری می‌باشد.