ارائه یک روش ابتکاری جهت بهینه سازی چیدمان با استفاده از تخصیص نمایی و مقایسه نتایج با الگوریتم ژنتیک

مسئله چیدمان تسهیلات به منظور کاهش هزینه های ناشی از جابه جایی همواره مورد توجه محققان عرصه طرحریزی و طراحی واحدهای صنعتی بوده است. بدین ترتیب تلاش بسیاری برای ساخت مدلهای بهینه سازی چیدمان تسهیلات با هدف کاهش میزانجابه جایی صورت گرفته است. در حال حاضر چیدمان واحدهای اداری معمولاً بر اساس سلایق شخصی مدیران صورت گرفته که می تواند نارضایتی ارباب رجوع و کارکنان را به دنبال داشته باشد. مدلسازی تخصیص نمایی (qap ) یکی از روش هایی است کهبرای مدل کردن چیدمان تسهیلات توسط محققان توسعه داده شده است. هدف این پژوهش ارائه مدلی جهت بهبود چیدمان بخش ها با کمینه سازی هزینه های جابه جایی کل کارکنان و مشتریان در بخش اداری یک شرکت تولیدی فولاد است. جهت حل مدل از روش ابتکاری جدیدی استفاده شده است؛ سپس نتایج متناظر از روش ابتکاری با حل مدل به وسیله نرمافزار gams و روش الگوریتم ژنتیک مقایسه گردیده است. نتایج حاکی از کیفیت بالای الگوریتم ابتکاری پیشنهادی در یافتن جواب برای مسئله تخصیص نمایی می باشد.