بررسی رابطه بین ابعاد شخصیت، سبک زندگی ارتقاء دهنده سلامت و احساس گناه در بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید

این پژوهش با هدف بررسی رابطه بین مولفه‌های ابعاد شخصیت، سبک زندگی ارتقاء دهنده سلامت و احساس گناه (مرضی و غیر مرضی) و مقایسه آن در دو گروه زنان و مردان مبتلا به آرتریت روماتوئید انجام شد. این پژوهش ازنوع زمینه یابی و همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه افراد مبتلا به بیماری آرتریت روماتوئید مراجعه کننده به مراکز درمانی شهر کرج بود. به منظور انجام این پژوهش 90 نفر از بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید مراجعه کننده به کلینیک روماتولوژی شهر کرج با روش نمونه گیری تمام شمار انتخاب شدند و پرسش‌نامه‌های ابعاد شخصیتی (neo-ffi) کاستا و مک‌کری، سبک زندگی ارتقاء دهنده سلامت (hplp-2) والکر، سچرت و پندر و احساس‌گناه ضرابی‌ها و خسروی، را تکمیل نمودند. سپس داده‌های پژوهش با آزمون‌های رگرسیون چند متغیری، همبستگی پیرسون، تحلیل واریانس چند متغیری و t مستقل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج بدست آمده نشان داد که بین ابعاد شخصیت و سبک زندگی ارتقاء دهنده سلامت با احساس گناه (مرضی و غیرمرضی) رابطه معناداری وجود دارد. بدین معنا که در بین ابعاد شخصیت بعد روان رنجوری قادر به پیش بینی احساس گناه مرضی در بیماران مبتلا به ra می باشد (05/0p<). براساس یافته‌ها می‌توان نتیجه گرفت که براساس ابعاد شخصیت می‌توان احساس گناه را پیش‌بینی نمود و بین زنان و مردان مبتلا به ra از لحاظ ابعاد شخصیت و سبک زندگی ارتقاء دهنده سلامت تفاوت وجود دارد.