مطالعه جامعه‌شناختی ارتباط بین دینداری و سبک زندگی زیست‌محیطی (موردمطالعه: زنان و مردان متاهل شهر سنندج)

امروزه سبک زندگی زیست‌محیطی در قالب روش زندگی مردم، اثرات فرهنگی و اجتماعی متنوعی در افراد جامعه بر جای گذارده است. اهمیت موضوع یادشده تا حدی است که در عصر حاضر از آن به‌عنوان معمار هویت یاد می‌شود. لذا پرداخت به موضوع یادشده با لحاظ سازه تاثیرگذاری چون دینداری که با جامعه ایرانی درآمیخته است، اهمیت مضاعفی دارد. در همین راستا، تحقیق حاضر با تکیه به رویکرد متعارف علمی و با استفاده از تکنیک پیمایشی و فرمول نمونه‌گیری کوکران در بین 532 نفر از زنان و مردان متاهل شهر سنندج به اجرا درآمده است. نتایج نشان داد که میانگین سبک زندگی زیست‌محیطی در بین جامعه آماری مورد مطالعه در حد متوسط به بالا بوده است؛ همچنین، نتایج حاصل از رگرسیون خطی گام‌به‌گام نیز نشان داد که در میان ابعاد سه‌گانه دینداری بعد مناسکی و بعد تجربی وارد مدل نهایی شده و بعد پیامدی دینداری از مدل خارج شده است. در مجموع دو بعد مناسکی و تجربی توانسته‌اند حدود 16 درصد از واریانس متغیر سبک زندگی زیست‌محیطی شهروندان را تبیین نمایند.