تحلیل رابطۀ سبک زندگی با کاهش باروری (مورد مطالعه: زنان 15 تا 49 ساله شهر اهواز)

این پژوهش با هدف بررسی رابطۀ سبک زندگی و کاهش باروری خانواده‌های شهر اهواز انجام‌شده است. حجم نمونه طبق فرمول کوکران 384 نفر است که به شیوۀ نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌بندی‌شده و متناسب با حجم جامعه آماری انتخاب‌شده است. نوع روش مورد استفاده در این پژوهش پیمایشی است. برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه استفاده‌شده است. روایی آن توسط اساتید مجرب در حوزه مربوطه بوده و پایانی آن نیز بر مبنای آزمون آلفای کرونباخ بود که میزان آن بالای 70/0 به‌دست‌آمده است و نشان از پایایی مناسب پرسشنامه دارد. برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از ضریب همبستگی پیرسون، تحلیل واریانس یک‌طرفه، آزمون تی و تحلیل رگرسیون چندمتغیره استفاده‌شده است. نتایج به‌دست‌آمده نشان می‌دهد که بین متغیرهای سبک زندگی مدرن (شدت رابطه 7/0) و سبک زندگی سنتی (شدت رابطه 8/0) با باروری زنان رابطه معناداری وجود دارد؛ همچنین بین متغیر چگونگی گذران اوقات فراغت، سبک‌های مختلف زندگی (مدرن، سنتی، نه سنتی و نه مدرن) و وضعیت اشتغال پاسخگویان با باروری زنان تفاوت معناداری وجود دارد. اطلاعات حاصل از رگرسیون نشان می‌دهد که این متغیرها 102/0 درصد از واریانس مربوط به باروری زنان را تبیین کرده‌اند و همچنین بیشترین میزان اثر متغیرها بر باروری، مربوط به متغیر سبک زندگی مدرن (108/1) است که اثر مستقیم بر متغیر مستقل دارد و کمترین میزان اثر مربوط به بعد ورزشی اوقات فراغت (079/0-) است که تاثیر مستقیمی بر باروری دارد؛ بنابراین با توجه به نتایج به‌دست‌آمده می‌توان گفت که سبک زندگی بر میزان باروری زنان تاثیرگذار بوده است.