تاثیر اوقات فراغت جدی و رفتارهای تفریحی تخصصی شده بر دلبستگی مکانی با نقش میانجیگری سبک زندگی دربین (دانش­آموزان ورزشکار: مطالعه موردی شهرستان مراغه)

هدف از تحقیق حاضر بررسی تاثیر اوقات فراغت جدی و رفتارهای تفریحی تخصصی شده بر دلبستگی مکانی با نقش میانجیگری سبک زندگی در بین (دانش­آموزان ورزشکار شهرستان مراغه) است، ماهیت تحقیق حاضر توصیفی- پیمایشی و از نوع همبستگی است. حجم نمونه شامل 384 نفر از دانش­آموزان ورزشکار پسر و دختر شهرستان مراغه بوده که به‌صورت تصادفی خوشه­ای انتخاب و طبقه­ای شد. جهت جمع­آوری داده­ها از زار جمع­آوری اطلاعات در این تحقیق پرسشنامه­های اوقات فراغت جدی گولد و همکاران (2011)، پرسشنامه دلبستگی‌مکانی کایل و همکاران (2005)، پرسشنامه تخصصی‌سازی تفریح مک فارلین (1994) و پرسشنامه سبک زندگی خنفیر، 1398، روایی پرسشنامه­ها تایید شد و پایایی پرسشنامه­­ها (95/0، 79/0، 874/0 و 832/0) به‌دست آمد که جهت تجزیه و تحلیل داده­ها از نرم­افزار spss و smartpls3 استفاده شده است و همچنین جهت بررسی مدل، از تحلیل معادلات ساختاری استفاده شده است. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده‏ها نشان داد که اوقات فراغت جدی بر دلبستگی مکانی با میانجیگری سبک زندگی به میزان 597/0 و در جهت مثبت، رفتارهای تفریحی تخصصی شده بر دلبستگی مکانی با میانجی‌گری سبک زندگی به میزان 688/0 و در جهت مثبت و معنادار و اوقات فراغت جدی و رفتارهای تفریحی تخصصی شده بر دلبستگی مکانی با نقش میانجی­گری سبک زندگی به میزان 697/0 در بین (دانش­آموزان ورزشکار شهرستان مراغه) تاثیر مثبت و معناداری دارد.