اثر اینرسی سازمانی بر سایش اجتماعی و تنبلی اجتماعی دبیران تربیت بدنی استان تهران

هدف از انجام این تحقیق، بررسی اثر اینرسی سازمانی بر سایش اجتماعی و تنبلی اجتماعی دبیران تربیت بدنی استان تهران می باشد. روش تحقیق توصیفی پیمایشی و از نظر هدف کاربردی است. جامعه آماری شامل تمامی دبیران تربیت بدنی استان تهران در سال 1399 بودند که از طریق نمونه گیری تصادفی، 384 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. جهت گردآوری داده ها از سه پرسش نامه استاندارد سایش اجتماعی دافی و همکاران (2002)، اینرسی سازمانی هاگ (2014)، تنبلی اجتماعی حسینی (2008) استفاده شد. برای اطمینان از روایی پرسشنامه، علاوه بر به کارگیری پرسشنامه‌های استاندارد، از نظرات اساتید و خبرگان حوزه مدیریت برای بررسی روایی صوری و محتوایی استفاده گردید و مورد تایید قرار گرفت. همچنین به منظور تعیین پایایی پرسشنامه نیز از آلفای کرونباخ استفاده شد برای تجزیه ‌و تحلیل داده ها، از مدل معادلات ساختاری و تحلیل مسیر به‌وسیله نرم‌افزار لیزرل استفاده گردید. یافته‌های پژوهش نشان داد از دیدگاه دبیران تربیت بدنی اینرسی سازمانی می تواند موجب سایش اجتماعی شود و تنبلی اجتماعی را در پی داشته باشد. بنابراین در راستای بهره وری دبیران تربیت بدنی در مدارس، باید موانعی که سبب اینرسی سازمانی می‌شود را از بین برد تا به این گونه از تنبلی و سایش اجتماعی جلوگیری کنیم. چکیده بلند:مقدمهبرای این که سازمان ها بتوانند به حیات خود ادامه دهند، باید با محیط بیرون خود ارتباط داشته باشند. عدم انعطاف پذیری، اجازه تطبیق با تغییرات محیطی را به سازمان نمی دهد. در نتیجه موجب رکود فردی و در پی آن به وجود آمدن حالت اینرسی در کل سازمان می شود. اینرسی سازمان می تواند سایش اجتماعی را در پی داشته باشد. سایش اجتماعی گروهی را ایجاد می کند که راه رسیدن به موفقیت ها را سد می کنند. این امر نه تنها باعث عدم کارایی شده، بلکه تنبلی دبیران تربیت بدنی را نیز به دنبال دارد. بنابراین با توجه به اهمیت موضوع این پژوهش با هدف اثر اینرسی سازمانی بر سایش اجتماعی و تنبلی اجتماعی دبیران تربیت بدنی استان تهران انجام شد.روش تحقیقروش تحقیق توصیفی پیمایشی و از نظر هدف کاربردی است. جامعه آماری شامل تمامی دبیران تربیت بدنی استان تهران در سال 1399 بودند که از طریق نمونه گیری تصادفی، 384 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. جهت گردآوری داده ها از سه پرسش نامه استاندارد سایش اجتماعی دافی و همکاران (2002)، اینرسی سازمانی هاگ (2014)، تنبلی اجتماعی حسینی (2008) استفاده شد. برای اطمینان از روایی پرسشنامه، علاوه بر به کارگیری پرسشنامه‌های استاندارد، از نظرات اساتید و خبرگان حوزه مدیریت برای بررسی روایی صوری و محتوایی استفاده گردید و مورد تایید قرار گرفت. همچنین به منظور تعیین پایایی پرسشنامه نیز از آلفای کرونباخ استفاده شد برای تجزیه ‌و تحلیل داده ها، از مدل معادلات ساختاری و تحلیل مسیر به‌وسیله نرم‌افزار لیزرل استفاده گردید.یافته‌های تحقیقبر اساس نتایج بدست آمده ضریب استاندارد بین دو متغیر اینرسی سازمانی و سایش اجتماعی برابر با 80/0 و بین دو متغیر اینریس اجتماعی و تنبلی اجتماعی برابر 66/0 است، با توجه به مقدار نمره معناداری تمامی مسیرها در بازه مابین منفی و مثبت 96/1 قرار نگرفته اند، لذا می توان بیان کرد که تمامی مسیرها مدل تحقیق مثبت و معنی دار هستند.بحث و نتیجه گیرییافته‌های پژوهش نشان داد از دیدگاه دبیران تربیت بدنی اینرسی سازمانی می تواند موجب سایش اجتماعی شود و تنبلی اجتماعی را در پی داشته باشد. بنابراین در راستای بهره وری دبیران تربیت بدنی در مدارس، باید موانعی که سبب اینرسی سازمانی می‌شود را از بین برد تا به این گونه از تنبلی و سایش اجتماعی جلوگیری کنیم.

The effect of organizational inertia on social wear and social laziness of physical education teachers in Tehran province

The purpose of this study was to investigate the effect of organizational inertia on social wear and social laziness of physical education teachers in Tehran province. The research method a descriptivesurvey and applied in terms of purpose. The statistical population included all physical education teachers in Tehran province that 384 people were selected as a sample through random sampling. To collect data, three standard questionnaires of social wear Duffy et al. (2002), Hogg organizational inertia (2014), Hosseini social laziness (2008) were used. To ensure the validity of the questionnaire, in addition to using standard questionnaires, the opinions of professors and experts in the field of management were used to check the face and content validity and were approved. Cronbach’s alpha was also used to determine the reliability of the questionnaire. Structural equation modeling and path analysis by LISREL software was used to analyze the data. Findings showed that from the perspective of physical education teachers, organizational inertia can cause social wear and tear and lead to social laziness. Therefore, it is concluded that to increase the productivity of physical education teachers in schools, we must remove the barriers that cause organizational inertia to prevent laziness and social wear.   Long Abstract Introduction In order for organizations to be able to sustain their lives, they must interact with their external environment. Inflexibility does not allow the organization to adapt to environmental changes. As a result, it causes individual stagnation and subsequent inertia in the whole organization. Organizational inertia can lead to social wear and tear. Social wear and tear creates groups that block their path to success. This not only causes inefficiency, but also leads to laziness of physical education teachers. Therefore, due to the importance of the subject, this study was conducted with the aim of the effect of organizational inertia on social wear and tear and social laziness of physical education teachers in Tehran province. Research Methods The research method is descriptivesurvey and applied in terms of purpose. The statistical population included all physical education teachers in Tehran province in 2020 that 384 people were selected as a sample through random sampling. To collect data, three standard questionnaires of social wear and tear Duffy et al. (2002), Hug organizational inertia (2014), Hosseini social laziness (2008) were used. To ensure the validity of the questionnaire, in addition to using standard questionnaires, the opinions of professors and experts in the field of management were used to check the face and content validity and were approved. Also, in order to determine the reliability of the questionnaire, Cronbach’s alpha was used. For data analysis, structural equation modeling and path analysis by LISREL software were used. Research Findings According to the results of Table 1, the standard coefficient between the two variables of organizational inertia and social wear and tear is equal to 0.80 and between the two variables of social inertia and social laziness is equal to 0.66, due to the significant score, not all paths are in the range between negative and positive 1.96; so it can be said that all paths are positive and significant research model. Conclusion Findings showed that from the perspective of physical education teachers, organizational inertia can cause social wear and tear and lead to social laziness. Therefore, in order to increase the productivity of physical education teachers in schools, we must remove the barriers that cause organizational inertia in order to prevent laziness and social wear and tear. reference:     Amini, N., Hosseini, M., Omidi, M. (2019), The Effect of Empowering Employees on Organizational Inertia in Golpayegan Telecommunication Company, Master’s thesis, Golpayegan Institute of Higher Education.     Dainton, M. Zelley, E. D. (2015), Applying communication theory for professional lifem, California: SAGE publication.     Damghanian, H., Mousavi Davoodi, M., Fartash, K. (2015), Investigating the Relationship between Organizational Justice and Social Laziness, Organizational culture management, 13 (1), 115133     Hung, D.F. (2015), Sustained Competitive Advantage and Organizational inertia: The Cost perspective of knowledge Management, Journal of the knowledge economy, 6(4): 769789.     Liao sh. (2002), problem solving and knowledge inertia, Expert systems with applications, 22(1):2131     Mohammad Hosseinpour, F., Eskandari, H., Abbaspour, A. (2014), Investigating the relationship between organizational citizenship behavior and social laziness of employees, Journal of Job and Organizational Counseling, 19 (6), 3824.     Vincent, K. (2013), The Pursuit of Laziness: An Idle Interpretation of the Enlightenment, The European Legacy: Toward New Paradigms, 18(4), 531 532.