روش­های اصلاح شیمیایی مواد لیگنوسلولزی

مواد لیگنوسلولزی یکی از مهم­ترین و فراوان­ترین پلیمرهای موجود بر روی کره زمین هستند. در سال­های اخیر توجه زیاد به کاربرد این مواد جلب شده است که مطمئناً در آینده با روند پایداری به رشد خود ادامه می­دهد. این علاقه روزافزون مربوط به ویژگی­های فیزیکی و شیمیایی منحصر به فرد آنها است. با این حال، به دلیل ماهیت آب دوستانه آنها، استفاده از آنها را در طیف وسیعی از اوراق فشرده چوبی محدود می­کند. عناصر سازنده مواد لیگنوسلولزی (سلولز، همی­سلولزها و لیگنین) با وجود تعداد زیادی از ویژگی­های شیمیایی در ساختار خود، یک بستر منحصر به فرد برای اصلاح سطح قابل توجه از طریق فرآیندهای شیمیایی مختلف را ارائه می­دهند. این اصلاحات شیمیایی برای انطباق با حصول خواص سطحی بسترهای مختلف مانند تنظیم تعادل آب دوستی و آبگریزی، بهبود ویژگی­های کامپوزیت­ها، جذب عناصر سنگین و آلاینده­ها، اهداف کاغذسازی و تقویت پیوندهای کاغذ ابداع شده است. بنابراین، اصلاحات شیمیایی مختلف با هدف اصلاح بسترهای مختلف به منظور حصول ویژگی­های خاص به آنها، توسعه یافته است. بنابراین این امر استفاده از آنها را برای کاربردهای بسیار پیشرفته نیز گسترش می­دهد. این مقاله مروی، دانش فعلی در تحقیق و توسعه روش­های اصلاح شیمیایی را بررسی می­کند و بر عملکرد آنها تاکید دارد.