امکان تولید چندسازه‌های چوب- سیمان مقاوم و زیستی با استفاده از مواد لیگنوسلولزی مختلف

با توجه به بروز حوادث طبیعی در بسیاری از کشورها و پیشرفت علم مهندسی ساختمان و همچنین حادثه‌ خیز بودن‌ کشور ایران، استفاده از مصالح سبک‌تر و در عین حال مقاوم در برابر حوادث طبیعی (مانند سیل و زلزله وغیره) و عواقب ناشی از آن‌ها مانند آتش‌سوزی و... بیش از پیش توصیه شده است اخیراً توسعه استفاده‌ از چندسازه‌ (کامپوزیت) سبک به جای دیگر مصالح سبک و خام و نیز افزایش کاربرد مصالح سبک و مواد لیگنوسلولزی به همراه‌ روش‌ها‌ و تجهیزات نوین تولیدی مورد توجه بسیار زیادی قرار گرفته است. امروزه تولید چندسازه‌های چوب- سیمان یا فرآورده‌های چندسازه از چوب پالونیا و دیگر مواد لیگنوسلولزی همراه با اتصال‌دهنده‌های معدنی مانند سیمان، گچ، منیزیت و غیره به‌طور گسترده در حال انجام است. در این فرآیندها می‌توان از سایر الیاف مانند فایبرگلاس‌های مقاوم به مواد قلیایی و یا سایر مواد و مصالح غیر آلی مانند ماسه، شن و... نیز استفاده نمود. از فرآورده‌های چندسازه چوب- سیمان که امروزه به‌طور گسترده در اغلب کشورهای جهان با تنوع بسیار زیاد تولید می‌شود، می‌توان در بخش‌های ساختمانی و یا سازه‌های مهندسی استفاده نمود که نیازمند ویژگی‌های کاربردی مطلوب مانند ثبات ابعادی و مقاومت زیاد نسبت به عوامل جوی، آتش و عوامل مختلف بیولوژیکی می‌باشند. از طرف دیگر در سال‌های اخیر تولید فرآورده‌های چندسازه زیستی جدید برپایه الیاف طبیعی، هیبریدهای الیاف طبیعی- چوب و یا محصولات هیبریدی مانند چندسازه‌های پلاستیک- الیاف طبیعی یا چوب به‌طور گسترده مورد توجه قرار گرفته است و پیشرفت‌های عمده‌ای نیز در مهندسی چوب و چندسازه زیستی برای افزایش سطح عملکرد و میزان فرآورده تولیدی حاصل شده است. در حال حاضر چندسازه‌های زیست- مهندسی پیشرفته در مرحله توسعه بوده و همزمان نیازمندی‌های مصرف‌کنندگان را در تولید فرآورده‌های با عملکرد زیاد و اقتصاد توجیه‌پذیر فراهم می‌کنند. استفاده از چندسازه‌های زیستی می‌تواند به خوبی عملکرد مطلوب و دوام طبیعی[1] را تامین نماید.