اثر کاربرد نانوالیاف سلولزی بر قابلیت بازیافت کاغذ چاپ و تحریر

در بازیافت کاغذهای باطله، پیشینه این الیاف از اهمیت زیادی برخوردار است و پیشینه فرایند کاغذسازی این کاغذها به ویژه افزودنی­های استفاده شده می­توانند تاثیر منفی یا مثبتی بر کیفیت فرایند بازیافت و محصول نهایی حاصل از الیاف بازیافتی داشته باشند. در این تحقیق قابلیت بازیافت کاغذهای باطله دارای نانوالیاف سلولزی در مقایسه با کاغذهای باطله بدون نانوالیاف بررسی شد. تصاویر میکروسکوپ الکترونی نانو بودن قطر الیاف سلولزی مورد استفاده را تایید نمود. افزودن این نانوالیاف در سطح 5 درصد وزن خشک خمیرکاغذ به الیاف حاصل از بازیافت کاغذ باطله چاپ و تحریر نشان از بهبود قابل توجه ویژگی­های مقاومتی کاغذ و همچنین ماندگاری نرمه در خمیرکاغذ داشت. همچنین افزودن این نانو الیاف بر ماتی ورقه تولیدی تاثیر خاصی نداشت. در ادامه وضعیت بازیافت مجدد کاغذهای باطله دارای نانوالیاف و همچنین بدون نانوالیاف بررسی شد. نتایج نشان داد که یکبار بازیافت باعث کاهش ویژگی­های مقاومتی کاغذهای تولیدی می­شوند. اما میزان این کاهش برای کاغذهای دارای نانوالیاف بسیار کمتر از کاغذهای بدون نانوالیاف می­باشد. به طوری که در کاغذهای بدون نانوالیاف، شاخص مقاومت به کشش و پاره شدن پس از یک بار بازیافت به ترتیب 43/23 نیوتن متر بر گرم و 05/3 میلی نیوتن مترمربع بر گرم و در کاغذهای دارای نانوالیاف بعد از یک بار بازیافت 34/25 نیوتن متر بر گرم و 45/3 میلی نیوتن مترمربع بر گرم ثبت گردیدند. همچنین افزایش دفعات بازیافت در هر دو حالت بدون نانو و با نانوالیاف باعث کاهش میزان ماندگاری نرمه گردید. به علاوه نتایج نشان داد که یکبار بازیافت در هر دو حالت با نانو الیاف و بدون نانوالیاف بر ویژگی­های نوری به ویژه ماتی تاثیر چندانی نداشته است.