بررسی و مقایسه مقاومت به آتش چوب صنوبر و پالونیا تیمار شده با آب و بخار آب و فشرده شده در پرس سرد و گرم

اشتعال پذیری بالای چوب، یکی از نگرانی های اصلی در ایمنی سازه های چوبی می باشد. برای رفع و یا کاهش قابلیت احتراق چوب عمدتا از مواد کندسوز­کننده استفاده می شود که می تواند هزینه ساخت سازه های چوبی را افزایش داده و آثار زیست محیطی نا­مطلوبی را نیز به همراه داشته باشد. لذا استراتژی اصلی این تحقیق، عدم استفاده از مواد افزودنی و کندسوز­کننده‌ها جهت افزایش مقاومت در برابر آتش مواد چوبی بود. بدین منظور از پیش تیمار آبی و گرمابی و همچنین فشرده کردن چوب جهت بهبود خاصیت مقاومت در برابر آتش چوب صنوبر و پالونیا استفاده شد. نتایج نشان دادند که مقاومت به آتش نمونه‌های صنوبر و پالونیا بعد از پیش تیمار بخارآب و غوطه‌وری در آب کاهش پیدا کرد. در نمونه‌های فشرده‌شده در درصدهای 25 درصد و 50 درصد، مقاومت به آتش روند افزایشی داشت. چوب فشرده‌شده در مقایسه با چوب طبیعی پس از قرار گرفتن در معرض شعله به مدت 120 ثانیه، به‌طور میانگین بیش از 80 درصد پارامترهای مقاومت به آتش را بهبود داد. با توجه به نتایج به دست آمده می‌توان اظهار داشت که مکانیسم فشرده‌سازی چوب یک روش امیدوارکننده و کارآمد برای حفاظت چوب در برابر آتش است که می‌تواند به‌عنوان یک گزینه مستقل یا ترکیب با محلول‌های حفاظتی کندسوزکننده فعلی جهت کاهش اشتعال پذیری چوب استفاده شود.