تغییر در ویژگی‌های آوند و هدایت الکتریکی درختان بلوط ایرانی (Quercus Brantii) متاثر از پدیده خشکیدگی بلوط

در این مطالعه­، به منظور بررسی خصوصیات آناتومی آوند­های چوبی درختان بلوط ایرانی، یکی از توده­های جنگلی دچار خشکیدگی در منطقه ششدار در استان ایلام انتخاب شد. درختان بلوط بر اساس شدت خشکیدگی تاجی (درختان سالم ، خفیف ، متوسط و شدید) به چهار گروه با سه تکرار طبقه بندی شدند. نمونه­­گیری به طور تصادفی از شاخه­های 6-٤ ساله درختان بلوط ایرانی انجام گرفت. برای اندازه­گیری ویژگی‌های آناتومی آوندهای چوبی بهاره مانند: تراکم آوند، میانگین اندازه آوند و هدایت هیدرولیک ویژه نسبی به آزمایشگاه منتقل شد. برای تجزیه و تحلیل داده­ها و مقایسه میانگین آنها از روش تجزیه واریانس یک طرفه و میانگین lsd استفاده شد. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که اثر شدت خشکیدگی بر روی همه ویژگی­های آوندی معنی­دار بود. درختان با خشکیدگی متوسط و شدید آوندهای بزرگ با تراکم کمتر در مقایسه با درختان سالم تشکیل دادند. با ­این وجود هدایت هیدرولیکی ویژه نسبی در بین کلاسه­های مختلف خشکیدگی تفاوت معنی­­دار نشان نداد. درختان سالم بلوط ایرانی بالاترین تراکم آوند را در مقایسه با سایر کلاسه­های خشکیدگی نشان دادند. به نظر می­رسد که تراکم آوند نقش عمده­ای در حمل و نقل بهتر آب دارد که همبستگی مثبت تراکم آوند با هدایت هیدرولیک ویژه نسبی نیز موید این مطلب است. به طور کلی­، می­توان نتیجه گرفت که آوندهای بزرگتر و فراوان­تر­، امکان حمل و نقل کارآمدتر آب را فراهم می­کنند. با­این حال­، این آوندهای بزرگتر ممکن است خطر بیشتری در ایجاد انسداد آوندی در طی خشکسالی ایجاد کنند که نشان دهنده ناسازگاری درختان به تنش کمبود آب است.