اثر برهمکنش خاکورزی، آبیاری و مدیریت نیتروژن بر وزن تر هزار دانه و عملکرد کنسروی گیاه ذرت شیرین

به­منظور بررسی اثر برهمکنش خاک­ورزی، آبیاری و مدیریت نیتروژن بر عملکرد کنسروی و وزن تر هزار دانه، آزمایشی در دو سال زراعی 1395 و 1396 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه شیراز (منطقه باجگاه) به صورت اسپلیت فاکتوریل در قالب طرح بلوک­های کامل تصادفی با 3 تکرار انجام شد. عامل اصلی شامل خاک­ورزی در دو سطح (خاک­ورزی متداول و کم خاک­ورزی)، و منابع نیتروژن در 5 سطح (شاهد، نیتروکسین، 150 کیلوگرم اوره ، 150 کیلوگرم اوره+نیتروکسین و 300 کیلوگرم اوره) به­عنوان فاکتور یک، و تنش آبی در دو سطح (75 و 100 درصد نیاز آبی گیاه) به عنوان فاکتور دو در نظر گرفته شد. نتایج دو سال نشان داد که اثر مدیریت نیتروژن و آبیاری بر وزن تر هزار دانه معنی دار بود. بیشترین میزان وزن تر هزار دانه در برهمکنش 300 کیلوگرم اوره و خاک­ورزی متداول به­دست آمد، که تفاوت معنی­داری با کم خاک­ورزی نداشت. اثر خاک­ورزی و مدیریت نیتروژن بر عملکرد کنسروی ذرت شیرین معنی­دار بود. کاهش میزان آب آبیاری از 100 درصد نیاز آبی به 75 درصد، باعث کاهش معنی داری در عملکرد کنسروی دانه نشد، اما می­تواند موجب صرفه جویی قابل ملاحظه­ای در مصرف آب مورد نیاز آبیاری گردد.