اثر آبیاری تکمیلی بر عملکرد، اجزای عملکرد و میزان گلایسین بتائین در گندم دیم

به منظور بررسی اثر آبیاری تکمیلی بر عملکرد، اجزای عملکرد و میزان گلایسین بتائین گندم دیم آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه کردستان اجرا شد. فاکتور اول شامل دو سطح آبیاری (دیم و آبیاری تکمیلی) و فاکتور دوم شامل پنج رقم گندم دیم (شامل ریژاو، هما، اوحدی، آذر2 و سرداری) بود. نتایج تجزیه واریانس نشان داد اثر تنش و اثر رقم بر عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک، وزن هزار دانه و تعداد سنبله در مترمربع معنی‌دار بود. ارقام ریژاو، هما و اوحدی واکنش بهتری نسبت به آبیاری تکمیلی نسبت به ارقام آذر2 و سرداری داشتند. وزن دانه بالاتر و تعداد بیشتر سنبله در مترمربع به عنوان اجزای موثر در عملکرد در شرایط دیم معرفی شدند. همبستگی منفی و معنی‌داری بین وزن هزار دانه و تعداد دانه در سنبله وجود داشت. عملکرد دانه در دو شرایط دیم و آبیاری تکمیلی همبستگی مثبت و معنی‌داری با عملکرد بیولوژیک داشت. میزان گلایسین بتائین در شرایط تنش به طور معنی‌داری بیشتر از شرایط آبیاری تکمیلی بود و ارقام سرداری، آذر2 و هما بیشترین مقدار گلایسین بتائین را در بین ارقام دارا بودند.