بررسی امکان افزایش تنوع ژنتیکی در گلرنگ از طریق تلاقی‌ بین گونهای

وجود تنوع ژنتیکی  برای پیشرفت ژنتیکی ناشی از انتخاب در برنامه‌های به نژادی گلرنگ امری ضروری به نظر می‌رسد. هیبریداسیون با ارقام وحشی می‌تواند باعث افزایش تنوع ژنتیکی در گلرنگ شود. در این مطالعه تنوع ژنتیکی لاین‌های حاصل از تلاقی بین گونه‌ زراعی گلرنگ c. tinctorius   (رقم il)، و دو گونه وحشی  c. palaestinus و c. oxyacanthus (به طور مخفف سه تلاقی ip ، po و io)، در نسل f5 در مزرعه دانشکده کشاورزی دانشگاه صنعتی اصفهان، مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که در نتیجه تلاقی‌های مذکور لاین‌های متنوعی ایجاد شده است به طوری که برای صفت مهمی نظیر عملکرد دانه بیشترین ضرایب تنوع مربوط به تلاقی ip بود و تلاقی‌های po و io به ترتیب در رتبه‌های بعدی قرار گرفتند. برای درصد روغن نیز تنوع در تلاقی io بیشترین مقدار و در تلاقی po مابین دو تلاقی دیگر بود. تنوع ژنتیکی و وراثت پذیری‌ عمومی نسبتا بالا نشان داد که در این تلاقی‌ها لاین‌های نوید بخش وجود دارد و می‌توان گزینش انجام داد. همبستگی بین صفات مورد بررسی نیز نشان داد که به طور غیر مستقیم از طریق برخی صفات نظیر تعداد غوزه در بوته، می‌توان میزان عملکرد و روغن را بهبود بخشید.