کمی‌سازی خلا عملکرد مرتبط با مدیریت زراعی در گندم

گندم گیاهی با ارزش و راهبردی است و مقدار تولید آن نیز می‌تواند بر بازرگانی و زندگانی مردم اثر بگذارد. از آنجایی که گستره زیر کشت گندم کم و بیش ایستا است، دست‌یابی به بیشینه بارآوری آن با شناخت کنش‌های مدیریتی که در کشت‌زارها توسط کشاورزان انجام می‌شود و نیز با شناخت نقش هر یک از کنش‌های تاثیر‌گذار در خلا عملکرد مزارع و انجام مدیریت‌های مناسب توسط کشاورزان، شدنی است. با هدف شناخت خلاء عملکرد گندم در شهرستان شوشتر و یافتن کنش‌های مدیریتی کم‌کننده عملکرد و سهم هر یک از آن‌ها در پدید آوردن خلاء عملکرد، یک بررسی میدانی بر پایه تجزیه و تحلیل داده‌های جمع‌آوری شده از 55 مزرعه آبی با اسنفاده از آنالیز خط مرزی در سال زراعی 96-1395 انجام شد. دست‌آورد پژوهش نشان داد که میانگین عملکرد کشتزارهای مورد بررسی 3880 کیلوگرم در هکتار بود و با پیشرفت مدیریت زراعی می‌تواند به 8156 کیلوگرم در هکتار ازدیاد افزایش یابد. بر پایه تجزیه و تحلیل کند و کاو داده‌ها ، مهم‌ترین کنش‌های مدیریتی برای به‌دست آوردن عملکرد بهینه در بر گیرنده: 1 - تاریخ کشت در محدود‌ه‌ی مرز زمانی 41 روز پس از اول آبان، 2 - تعداد دفعات کوددهی نیتروژن به میزان 2 بار، 3- تعداد دفعات آبیاری 9 بار بسته به چگونگی آب و‌ هوا بود. بر مبنای این یافته‌ها پیشنهاد می‌شود عوامل مدیریتی بیان شده به‌عنوان برترترین عوامل مدیریتی تعیین کننده خلاء عملکرد در شهرستان شوشتر مورد بررسی قرار گیرد.