واکنش ارقام گندم بومی ایران نسبت به بیماری بلایت باکتریایی گندم بر اساس درصد آلودگی و صفات بیوشیمیایی و ارتباط آنها با نشانگرهای مولکولی issr

با توجه به نیاز روزافزون بشر به گندم، ایجاد ارقام مقاوم گندم به انواع تنش‌ها ضروری است. مناسب‌ترین روش مدیریت تنش‌های زنده از جمله بیماری بلایت باکتریایی گندم، استفاده از ارقام مقاوم است. استفاده از پیوستگی بین نشانگرهای مولکولی و ژن‌های کنترل‌کننده صفات کمی، فرآیند اصلاح‌نباتات را تسریع می‌کند. برای یافتن نشانگر مولکولی پیوسته با مقاومت به بیماری بلایت باکتریایی گندم، پس از اسپری محلول باکتری روی برگ‌های تعدادی از ارقام گندم بومی، به منظور بررسی درصد آلودگی برگی در بازه‌های زمانی مختلف (7، 14 و 18روز پس از اسپری) نمونه‌برداری انجام گردید. در این پژوهش، از 12 آغازگر مربوط به نشانگر issr نیز استفاده شد. این آغازگرها در مجموع 170 باند تولید کردند که از این تعداد 156 باند چندشکل ایجاد گردید. به کمک تجزیه لجستیک دوتایی، سه ژن مرتبط با آنزیم‌ sod که به مقاومت گیاه در مقابل تنش‌ها کمک می‌کند و مربوط به آغازگرهای        f3 ، f5 و f12 می‌باشند، به ترتیب در نواحی i (1500bp)، t (1000bp) و g (850bp) شناسایی شدند. همچنین 8 ژن مرتبط با حساسیت گیاه به این بیماری مشخص گردیدند.