راهکارهای توسعه کمی و کیفی استارتآپ های حوزه زراعت و اصلاح نباتات و نقش آنها در کارافرینی پایدار

امروزه توجه به حوزه کارافرینی و ایجاد زیر ساخت مناسب جهت راه اندازی استارت آپ های فناورانه و خلاقانه توسط بخش متخصص جوامع به یکی از ابزارهای توسعه ای در اقتصاد های نوپا و یا در حال توسعه تبدیل شده است. خوشبختانه در کشور ایران تنوع اقلیمی، وجود نیروی انسانی، دسترسی به بازار های منطقه ای کشور های همجوار پتانسیل و فرصت مناسبی جهت توسعه استارت آپ ها در بخش کشاورزی و زراعت را فراهم آورده است که در صورت تدوین برنامه مناسب جهت توسعه کمی و کیفی استارت آپ های این حوزه و بخصوص بخش زراعت می توان انتظار ایجاد اشتغال و کارآفرینی پایدار همراه با توسعه اقتصادی را برای این بخش و کشور متصور شد. بخش کشاورزی به صورت مستقیم و غیر مستقیم در کشور به عنوان مهم ترین بخش در زنجیره تامین مواد غذایی و برخی مواد اولیه صنایع تبدیلی می باشد. سهم نیروی کار شاغل در بخش کشاورزی نسبت به کل شاغلان در دنیا 26.5 درصد می باشد در حالی که در ایران این رقم به 17.6 درصد می رسد. در دنیای کسب وکار امروز تخصص در یک علم نمی تواند به منزله موفقیت در ایجاد کسب و کارحرفه ای در آن حوزه قلمداد شود. با افزایش رقابت در بازارهای کسب و کار و جهانی شدن کسب و کارها، علم و دانش به این حوزه ورود نمود و گسترش نیازهای مرتبط، باعث تبدیل کارآفرینی به یک تخصص گردید. تغییرات صورت گرفته در بازار (جهانی شدن، رشد جمعیت، دگرگونی در بازار کار کشاورزی، امنیت غذایی، رقابتی شدن بازار)، سیاست‌های کشاورزی (حرکت به سوی کشاورزی تجاری مبتنی بر بازار) و ماهیت جامعه (افزایش بیکاری ، مباحث زیست محیطی، تنوع زیستی، منابع طبیعی) از عواملی هستند که ضرورت کارآفرینی در کشاورزی را بیش‌ازپیش نمایان می‌سازند. زمانی عقیده براین بودکه گسترش دانشکده های کشاورزی وتربیت نیروی تحصیلکرده منجربه توسعه کشاورزی خواهدشد. لذا دراین راستا قدم­های زیادی برای تربیت نیروی انسانی متخصص برداشته شد به طوری که امروزه در زمینه نیروی تحصیل کرده کشاورزی، البته به لحاظ کمی، نه تنها کمبودی نیست، بلکه مشکل بیکاری انبوه فارغ التحصیلان این بخش خود به معضل عمده دیگری تبدیل شده است. بنابراین این ظرفیت ها می تواند بیانگر پتانسیل مناسبی در جهت توسعه کمی و کیفی فعالیت های استارت آپی این بخش و کمک به اشتغال پایدار متخصصین و فارغ التحصیلان دانشگاهی باشد. از این رو در این مطالعه راهکارهای توسعه کمی و کیفیت کارآفرینی و استارتآپ های کشاورزی مورد بررسی قرار گرفته است. روند رشد اقتصادی کشورهای توسعه یافته، نشان می دهد که کارآفرینان در رشد اقتصادی و اشتغال زایی نقش زیادی داشته اند. بدین منظور یکی از کارکردهای اصلی آموزش کشاورزی در سطوح مختلف بویژه آموزش عالی تربیت فارغ التحصیلان خلاق و کارآفرین در حوزه کشاورزی می باشد. لازم به ذکر است عموم فعالیت های استارت آپی در حوزه های مختلف زراعت و اصلاح نباتات در دنیا و برخی کشور های موفق در این زمینه همچون هندوستان در بخش های مرتبط با توسعه و تولید فناوری های کاربردی صنایع تبدیلی، تولیدی، مکانیزاسیون، مونیتورینگ و سنسورینگ، پلتفرم های مختلف تحت شبکه همچون بازارگاه های فروش، خدمات مشاوره و غیره متمرکز گردیده است.