شناسایی منابع ژنتیکی متحمل به تنش خشکی در گندم نان تحت شرایط دیم

در دهه‌های اخیر تغییرات آب و هوایی، پیش‌بینی خشکسالی‌ها و گستره دامنه آن را پیچیده نموده است. بنابراین نیاز به منابع ژنتیکی ضرورت بسیاری پیدا کرده است تا بتوانیم لاین‌هایی با ژن‌های متحمل و سازگار به خشکی، شناسایی نماییم. بدین منظور 156 نمونه ژنتیکی گندم نان به همراه هفت رقم شاهد در ایستگاه تحقیقات کشاورزی دیم شیروان (خراسان شمالی) به صورت طرح آگمنت پیاده شدند. در طول فصل رشد و پس از برداشت صفات فنولوژی و مورفولوژی مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد، ارتفاع بوته و عملکرد دانه از بیشترین دامنه، واریانس و ضریب تغییرات برخوردار بودند. بای پلات تجزیه به مولفه‌های اصلی نشان داد صفات فنولوژیک دارای مقادیر بالا برای مولفه اول و مقادیر کم برای مولفه دوم بودند بنابراین مولفه اول، مولفه صفات فنولوژیک نام گذاری شد و صفات وزن هزار دانه و وعملکرد دانه که دارای مقادیر کم برای مولفه اول و مقادیر زیاد برای مولفه دوم بودند، بنام مولفه عملکرد و اجزای آن نام گذاری گردید. در نهایت می‌توان اظهار داشت، ژرم پلاسم تحت مطالعه دارای تنوع کافی بوده و به همراه صفت زودرسی که به عنوان یک شاخص گزینشی شناخته شده است، در برنامه‌های اصلاحی در شرایط دیم، قابل بهره‌برداری و سودبخش خواهند بود.