اثر محلول‌پاشی مخمر برصفات مورفولوژیک و اجزای عملکرد دو رقم ذرت دانه ای

چکیده مصرف بی‌رویه کودهای شیمیایی صدماتی بر محیط‌زیست وارد می­سازد. اجتناب از تخریب خاک، کاهش قدرت باروری و به هم خوردن تعادل بیولوژیک آن موجب افزایش توجه به کاربرد کودهای بیولوژیک در زراعت شده است. در  همین راستا تحقیقی به‌صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح rcbd با سه تکرار در مزرعه‌ تحقیقاتی دانشگاه تربیت مدرس در سال 1397 انجام شد و طی آن پاسخ دو رقم ذرت دانه­ای (سینگل کراس 704 و n.s640) به  محلول‌پاشی مخمر در چهار غلظت (صفر ، سه، شش و نه گرم در لیتر) بررسی شد. نتایج نشان داد تیمار محلول‌پاشی مخمر بر صفت ارتفاع بوته، شاخص سطح برگ، وزن خشک ساقه و برگ تاثیر معنی‌دار(p<0.01) داشت. ارقام ذرت در شاخص سطح برگ تفاوت آماری معنی‌دار داشتند. همچنین برهمکنش مخمر و رقم در صفت عملکرد دانه معنی‌دار بود. بطوریکه محلول‌پاشی مخمر با غلظت شش گرم در لیتر بیشترین عملکرد دانه ( 76/1040 گرم در مترمربع) را در رقم n.s640 به همراه داشت. به این ترتیب افزایش عملکرد قابل توجه (34/64 درصد) این تیمار نسبت به شاهد (بدون محلول‌پاشی ) پنجره­ای نو برای تحقیقات بیشتر و دقیق­تر در باره امکان بهره­برداری از کود های زیستی بر پایه مخمر نان به روی  پژوهشگران می­گشاید.