مدل‌سازی جوانه‌زنی بذرهای زوال‌یافته کلزا در شرایط تنش خشکی و شوری

آزمایشی به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح پایه کاملا تصادفی با سه تکرار در دمای 25 درجه سانتی­گراد انجام شد. تیمارها شامل چهار سطح پیری تسریع‌شده (صفر، 1، 2 و 3 روز در 42 درجه‌سانتی‌گراد) که در هر یک از سطوح پیری هفت سطح تنش شوری (صفر، 50، 100، 150، 200، 250 و 300 میلی‌مولار؛ نمک کلریدسدیم) و چهار سطح تنش خشکی (صفر، 25/0-، 50/0- و 75/0- مگاپاسکال؛ پلی‌اتیلن‌گلیکول 8000) بودند. طبق نتایج افزایش زمان پیری و در هر سطح پیری با افزایش تنش خشکی و شوری صفات درصد و سرعت جوانه‌زنی به‌طور معنی‌دار کاهش یافتند. افزایش زمان پیری تا سه روز باعث افزایش 1/2 و 4/1 برابری به‌ترتیب ثابت هیدروتایم و هالوتایم شد. همچنین آستانه تحمل به خشکی 7/81 درصد (از 17/1- به 21/0- مگاپاسکال) افزایش و شوری 6/84 درصد (از 7/326 به 2/50 میلی‌مولار) کاهش یافت. مقدار تنظیم اسمزی در بذر زوال‌یافته کلزا به‌مدت سه روز 42/4 برابر (از 9/19 به 50/4 درصد) کاهش یافت که ‌دلیل آن را می‌توان به آسیب غشاء بذر و در نهایت کاهش توانایی بذر برای ایجاد فشار تورگر و تنظیم اسمزی نسبت داد. در مجموع، هر دو مدل هیدروتایم و هالوتایم به خوبی قادر به شبیه‌سازی جوانه‌زنی بذرهای زوال‌یافته کلزا می‌باشند.