اثر دگرآسیبی ژنوتیپ‌های جو (hordeum vulgare l.) بر فعالیت‌های آنزیمی ریزوم پیچک صحرایی

این آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار انجام شد. فاکتورهای آزمایش شامل دو ژنوتیپ جو (توده محلی و 10 سراسری) و وزن بقایای جو مخلوط شده با خاک (10، 20، 30 و 40 گرم در گلدان) بودند. نتایج نشان داد که اثر ژنوتیپ، مقدار بقایا و برهمکنش آنها بر فعالیت پراکسیداز، گلایتیتون ردکتاز، کاتالاز، آلفا آمیلاز، اسیدهای چرب، مالون دی آلدهید و هورمون‌های جیبرلین و آبسیزیک اسید در سطح احتمال یک درصد معنی‌دار بود. افزایش مقدار بقایا باعث کاهش میزان آنزیم های آلفا آمیلاز و کاتالاز شد. اثر بقایای توده محلی بر آلفاآمیلاز بیشتر از ژنوتیپ جو 10 سراسری بود، به نحوی که اختلاط 40 گرم بقایای توده محلی و ژنوتیپ 10 سراسری با خاک، به ترتیب این آنزیم را 38 و 5/79 درصد نسبت به شاهد بدون بقایا کاهش داد. کاهش آنزیم‌های آنتی‌اکسیدانت در مقادیر بالای بقایا جو باعث افزایش مقدار اسیدهای چرب و مالون‌دی آلدهید شد که بر پراکسیداسیون غشای سلولی دلالت داشت. بطور کلی، بقایای ژنوتیپ محلی در مقایسه با ژنوتیپ 10 سراسری از اثر زیانبار بیشتر در تمامی صفات مورد مطالعه ریزوم و گیاهچه برخوردار بود. این آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار انجام شد. فاکتورهای آزمایش شامل دو ژنوتیپ جو (توده محلی و 10 سراسری) و وزن بقایای جو مخلوط شده با خاک (10، 20، 30 و 40 گرم در گلدان) بودند. نتایج نشان داد که اثر ژنوتیپ، مقدار بقایا و برهمکنش آنها بر فعالیت پراکسیداز، گلایتیتون ردکتاز، کاتالاز، آلفا آمیلاز، اسیدهای چرب، مالون دی آلدهید و هورمون‌های جیبرلین و آبسیزیک اسید در سطح احتمال یک درصد معنی‌دار بود. افزایش مقدار بقایا باعث کاهش میزان آنزیم های آلفا آمیلاز و کاتالاز شد. اثر بقایای توده محلی بر آلفاآمیلاز بیشتر از ژنوتیپ جو 10 سراسری بود، به نحوی که اختلاط 40 گرم بقایای توده محلی و ژنوتیپ 10 سراسری با خاک، به ترتیب این آنزیم را 38 و 5/79 درصد نسبت به شاهد بدون بقایا کاهش داد. کاهش آنزیم‌های آنتی‌اکسیدانت در مقادیر بالای بقایا جو باعث افزایش مقدار اسیدهای چرب و مالون‌دی آلدهید شد که بر پراکسیداسیون غشای سلولی دلالت داشت. بطور کلی، بقایای ژنوتیپ محلی در مقایسه با ژنوتیپ 10 سراسری از اثر زیانبار بیشتر در تمامی صفات مورد مطالعه ریزوم و گیاهچه برخوردار بود.