تجزیه بای پلات اثرات متقابل ژنوتیپ در محیط بر روی راندمان استحصال شکر هیبریدهای چغندرقند

در این تحقیق، هیبریدهای بدست آمده از تلاقی یک والد مادری با فامیل های تمام خواهری مختلف جهت برآورد راندمان استحصال شکر در مناطق مختلف مورد ارزیابی قرار گرفتند. بدلیل آنکه والد مادری تمامی هیبریدها یک سینگل کراس می باشد، 50 درصد از ژرم پلاسم آنها مشترک بود. هیبریدهای تولید شده به همراه دو شاهد، در مجموع 15 ژنوتیپ، در پنج منطقه در قالب آزمایش بلوک های کامل تصادفی با شش تکرار مورد ارزیابی محصولی قرار گرفتند. کشت آزمایشات در فصل بهار انجام و برداشت در فصل پائیز صورت پذیرفت و نمونه های خمیر تهیه شده از ریشه ها جهت برآورد صفات کیفی منجمله راندمان استحصال شکر به آزمایشگاه تکنولوژی قند واقع در موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه بذر چغندرقند ارسال شدند. نتایج تجزیه واریانس مرکب حاکی از وجود اختلاف معنی دار بین ژنوتیپ ها از نظر راندمان استحصال شکر بود. در میان ژنوتیپ های مورد بررسی، ژنوتیپ g6 و به دنبال آن ژنوتیپ های g5، g9 و g7 بالاترین درصد راندمان استحصال شکر و پایداری را به خود اختصاص دادند. همچنین اثر متقابل ژنوتیپ در محیط نیز معنی دار شد که حاکی از تاثیر محیط های مختلف بر روی صفت مذکور بود.