اثرقطع آبیاری بر برخی صفات فیزیولوژیک و زراعی ژنوتیپ های گلرنگ

چکیده گلرنگ گیاهی روغنی سازگار با مناطق خشک و نیمه خشک است. به منظور ارزیابی ارقام گلرنگ در پاسخ به تنش رطوبتی آزمایشی به صورت کرت های خرد شدهدر قالب طرح بلوک‎های کامل تصادفی با سه تکرار و پانزده ژنوتیپ گلرنگ در دو سال زراعی 95 و 96 در منطقه سروستان اجرا شد. کرت اصلی شامل دو سطح آبیاری نرمال و قطع آبیاری و کرت فرعی شامل پانزده ژنوتیپ گلرنگ بود. شاخص های مورد ارزیابی شامل عملکرد دانه، عملکرد روغن و شاخص های تحمل به تنش بودند. در دو شرایط آبیاری ژنوتیپ هایdincer و pi-537598، بیشترین عملکرد دانه و عملکرد روغن را داشتند. براساسشاخص های تحمل به تنش خشکیgmpو sti که مقادیر بالای آنها ، نشاندهنده تحمل ارقام می‌باشد ، ژنوتیپdincer  بیشترین میزان gmpو  sti  را دارا بود  که  می توان  بر  اساس  شاخص  های  اندازه گیری  شده   این   ژنوتیپ را به عنوان مقاوم ترین  ژنوتیپ در هر دو شرایط آبیاری معرفی کرد.