تاثیر آبیاری تکمیلی و کاربرد میکوریزا و ازتوباکتر بر مولفه‌های پرشدن دانه‌ی جو تحت شرایط دیم

به­منظور بررسی تاثیر آبیاری تکمیلی و کاربرد میکوریزا و ازتوباکتر بر مولفه­های پرشدن دانه­ی جو در شرایط دیم، آزمایش فاکتوریلی در قالب طرح پایه بلوک­های کامل تصادفی با سه تکرار در سال 1395 انجام شد. فاکتورهای آزمایش شامل سطوح آبیاری (عدم آبیاری یا دیم، آبیاری تکمیلی در50 درصد مراحل آبستنی و سنبله­دهی) و کاربرد کودهای زیستی در چهار سطح (عدم کاربرد به­عنوان شاهد، کاربرد میکوریزا، ازتوباکتر، کاربرد توام ازتوباکتر و میکوریزا) بودند. نتایج نشان داد که بیش­ترین طول دوره موثر پر شدن دانه و حداکثر وزن دانه (به­ترتیب 06/32 روز و 3/58 میلی­گرم) در آبیاری تکمیلی در مرحله آبستنی با کاربرد توام میکوریزا و ازتوباکتر، و کم­ترین مقادیر این صفات در شرایط دیم و بدون کاربرد کودهای زیستی به‏دست آمد. بیش­ترین سرعت پر شدن دانه (9/1 میلی­گرم در روز) در شرایط دیم بدون کاربرد کودهای زیستی و کم­ترین آن در شرایط آبیاری تکمیلی در مرحله آبستنی با کاربرد میکوریزا به­دست آمد. آبیاری تکمیلی در مرحله آبستنی با کاربرد توام میکوریزا با ازتوباکتر عملکرد دانه را 87/29 درصد در مقایسه با عدم کاربرد کودهای زیستی تحت شرایط دیم افزایش داد.