برهمکنش آبیاری تکمیلی و محلول‌پاشی سلنیوم بر محتوی کلروفیل و کاروتنوئید دو رقم کلزای پائیزه

پژوهش حاضر به منظور برهمکنش آبیاری تکمیلی و محلول پاشی سلنیوم بر محتوی کلروفیل و کاروتنوئید دو رقم کلزای پائیزه در شرایط دیم اجرا گردید. آزمایش به صورت اسپلیت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در ایستگاه تحقیقات کشاورزی گچساران، در دو سال 96- 1395 و 97- 1396 انجام شد. فاکتور اصلی شامل سطوح آبیاری (بدون آبیاری (i1)، آبیاری تکمیلی در مرحله گلدهی (i2)، پرشدن دانه (i3)، گلدهی+ پرشدن دانه (i4))، و فاکتور فرعی شامل ارقام هایولا 401 و دلگان و تیمار سلنیوم از منبع سلنات سدیم (na2seo4) در سه سطح صفر(s0) ، 5/1 (s1)، و 3(s2) میلی گرم در لیتر به صورت محلول پاشی بودند. نتایج نشان داد با آبیاری تکمیلی، حداکثر رنگیزه‌های فتوسنتزی (کلروفیل‌های a، b و a+b) برگ کلزا افزایش یافت. محلول‌پاشی سلنیوم، محتوی کلروفیل برگ کلزا را افزایش داد. محتوی کلروفیل کل به‌ترتیب به‌میزان1.018 و 1.001 میلی‌گرم بر گرم وزن تر برگ از سامانه s2 و s0 حاصل شد. محتوی کلروفیل برگ رقم دلگان و هایولا به‌ترتیب از0.892 و0.905 در i1، به1.057 و 1.066 در i4، رسید. تنش کم‌آبی (شرایط دیم) باعث افزایش کاروتنوئید گردید، در شرایط تنش‌آبی تغییرات رنگیزه‌های فتوسنتزی رقم هایولا 401 به‌طور معنی‌داری بیشتر از دلگان بود. نتایج نشان می‌دهد با آبیاری تکمیلی در دو مرحله گلدهی توام با محلول پاشی 1.5 mg l-1 سلنیوم، می‌توان رنگیزه‌های فتوسنتزی کلزا را افزایش داد.