اثرات کاربرد هورمون های گیاهی در مراحل مختلف رشد و نمو بر برخی خصوصیات فیزیولوژیک نخودفرنگی تحت آبیاری تکمیلی

گیاهان از طریق ایجاد تغییرات فیزیولوژیک، به تنش­های محیطی از جمله کمبود آب پاسخ می­دهند. یکی از عوامل درونی کنترل کننده این تغییرات تنظیم ­کننده­ های رشد گیاه می ­باشد. به­ منظور بررسی تاثیر آبیاری تکمیلی در مراحل مختلف رشد و نمو نخود فرنگی (گلدهی، غلاف­دهی، گلدهی + غلاف­دهی) به ­همراه شرایط دیم (شاهد) و کاربرد خارجی هورمون ­های مختلف رشد شامل اکسین (iaa)، جیبرلیک­ اسید (ga3) و سیتوکینین (6-bap) به همراه آب مقطر (شاهد)، آزمایشی در سال 95-1394، به ­صورت اسپلیت ­پلات بر پایه طرح بلوک­های کامل تصادفی در سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه رازی اجرا گردید. براساس نتایج به­دست آمده، اثرات متقابل آبیاری تکمیلی × هورمون بر رنگیزه­های کلروفیل کل + کاروتنوئیدها و محتوی نسبی آب برگ معنی ­دار بود. بیشترین میزان کلروفیل کل + کاروتنوئیدها مربوط به گیاهان تحت آبیاری تکمیلی در مراحل گلدهی + غلاف­دهی با کاربرد جیبرلیک ­اسید بود. کاربرد خارجی سیتوکینین باعث افزایش میزان قند و پروتئین محلول و محتوی نسبی آب برگ شد. به ­طورکلی می­توان بیان کرد که انجام آبیاری تکمیلی و استفاده خارجی از هورمون­های رشد می­تواند جهت جلوگیری از مواجه شدن نخود فرنگی با تنش خشکی در مراحل حساس گلدهی و غلاف­دهی و بهبود صفات فیزیولوژیک مرتبط با مقاومت گیاه به کمبود آب مناسب باشد.