ارزیابی صفات وابسته به عملکرد هیبریدهای جدید ذرت علوفه‌ای (zea mays l.)

عملکرد در گیاهان زراعی دارای توارث کمی می‌باشد و به شدت تحت تاثیر شرایط محیطی قرار می‌گیرد. از طرفی ذرت علوفه‌ای بیش از 50 درصد از تولید علوفه کشور را به خود اختصاص داده است. لذا انتخاب ژنوتیپ‌های مطلوب بر اساس شاخص‌های مناسب یکی از روش‌های موثر جهت بهبود عملکرد می‌باشد. در این تحقیق تعداد 13 هیبرید جدید ذرت علوفه‌ای به همراه ksc 704 به عنوان شاهد در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با 4 تکرار طی دو سال با هدف مقایسه عملکرد علوفه تازه و خشک و انتخاب برترین هیبرید جهت معرفی رقم، مورد بررسی قرار گرفت. در طی دوره رشد، از صفات مورفولوژیکی شامل تعداد روز تا ظهور کاکل، تعداد روز تا شروع گرده‌افشانی برمبنای حداقل 50 درصد بروز صفت در بوته‌های هر کرت، تعداد برگ، و در زمان برداشت، وزن علوفه ‌تر با رطوبت 72%، وزن علوفه خشک، و وزن خشک بلال  یادداشت برداری شد. نتایج تجزیه واریانس مرکب طی دو سال زراعی نشان داد که بین هیبریدهای مورد مطالعه در سطح یک درصد  تفاوت معنی‌دار وجود دارد.  مقایسه میانگین‌ها با روش آزمون چند دامنه‌ای دانکن نشان داد که : بیشترین عملکرد بوته (44128 کیلوگرم در هکتار) به تیمار 1 و کمترین مقدار 34121متعلق به تیمار 7 بود. همچنین هیبرید 10 با میزان 7/1262 گرم در متر مربع بیشترین و هیبرید 7 با مقدار 3/923 گرم در متر مربع کمترین ماده خشک بوته را داشت. تیمار 9 بیشترین ماده خشک بلال (1/848) و 3 کمترین (7/504) را داشت. به نظر می‌رسد تیمار 9 هیبریدی زودرس با تعداد برگ، عملکرد تر و خشک و بلال زیاد باشد. همچنین تیمار 11 از نظر صفات عملکردی برتر از شاهد بود. در این تحقیق کمترین عملکرد هم به هیبرید های 4 و 7  تعلق داشت.