مطالعه برخی پاسخهای مورفولوژیکی گیاه استویا (stevia rebaudiana bertoni) به اثرات القاگر کیتوزان در شرایط شوری

شوری خاک یکی از مهمترین تنش‌های غیر زیستی می‌باشد که آثار منفی بر رشد و تولید گیاهان از جمله گیاهان ارزشمند دارویی نظیر گیاه استویا دارد. از اینرو، هدف از این تحقیق، ارزیابی برهمکنش القاگر کیتوزان (سطوح مختلف صفر، 2/0، 4/0 و 6/0 درصد) و شوری (صفر، 50، 100 و 150 میلی مولار کلرید سدیم) بر روی  برخی صفات مورفولوژیکی گیاه استویا بود. این آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار در گلخانه موسسه آموزش عالی سنا انجام شد. نتایج حاصل از تجزیه واریانس نشان داد که تنش شوری سبب کاهش معنی‌دار صفات rgr، rlgr، lar شد، اما تیمار برهمکنش کیتوزان و شوری سبب بهبود صفات مورد نظر گردید. برای مثال، تیمارهای (2 درصد کیتوزان-100 میلی مولار شوری و 4 و 6 درصد کیتوزان-150 میلی مولار شوری) روی lar، (2 درصد کیتوزان-150 میلی مولار شوری) روی rlgr و (2 و 6 درصد کیتوزان-100 میلی مولار شوری) روی rgr افزایش معنی‌دار را نشان دادند. بر اساس یافته‌های این پژوهش می‌توان پیشنهاد کرد که از القاگر کیتوزان جهت تقویت صفات مختلف مورفولوژیکی در گیاه استویا و سایر گیاهان از این خانواده در شرایط تنش استفاده گردد.