بررسی مقایسه‌ای عملکرد لاینهای سویا در دو منطقه خوی و میاندوآب

با توجه به نیاز کشور به روغن خوراکی و پروتئین گیاهی معرفی ارقام جدید و پر محصول سویا می‌تواند گام مهمی در جهت افزایش تولید دانه‌های روغنی باشد. به منظور ارزیابی لاینهای جدید سویا و معرفی ارقام پر محصول و سازگار، 4 لاین خالص سویا به همراه دو رقم ویلیامز و سنچوری (جمعاً شش تیمار) به مدت دو سال در دو ایستگاه خوی و میاندواب با هم مقایسه و ارزیابی شدند طرح آزمایش بلوکهای کامل تصادفی در چهار تکرار بود. در طی دوره رویشی مراقبتهای لازم زراعی اعمال و از برخی صفات زراعی و مورفولوژیکی این لاینها یادداشت برداری بعمل آمد بعد از برداشت، عملکرد دانه، وزن هزار دانه و میزان روغن و پروتئین تیمارها تعیین گردید. هر ساله بر روی نتایج حاصله تجزیه واریانس ساده انجام و در پایان دو سال بر روی نتایج هر منطقه تجزیه مرکب جداگانه و بر روی نتایج کلی نیز تجزیه مرکب انجام و میانگین داده‌ها به روش دانکن با هم مقایسه شدند. ضریب همبستگی بین صفات نیز تعیین گردید و با استفاده از آماره‌های پایداری واریانس محیطی، ضریب تغییرات محیطی، اکووالانس ریک، ضریب رگرسیون، انحراف از خط رگرسیون، ضریب تبیین و متد rank تجزیه پایداری انجام گردید. براساس نتایج کلی لاین williams×chippewa 1 با متوسط عملکرد 2893 کیلوگرم در هکتار و لاین blackhawk×granglbe2 با متوسط عملکرد 2868 کیلوگرم در هکتار برای جنوب و شمال استان آذربایجان غربی (میاندوآب و خوی) و مناطق مشابه آن انتخاب و توصیه می‌شوند. با توجه به نتایج تجزیه پایداری عملکرد نیز لاین blackhawk×granglbe2 به عنوان پایدارترین رقم از نظر عملکرد دانه انتخاب گردید.