ارزیابی سودمندی کشت مخلوط جایگزینی و افزایشی بامیه (abelmoschus esculentus l.) و لوبیا سبز (phaseolus vulgaris l.) در منطقه ساری

به‌منظور ارزیابی سودمندی کشت مخلوط جایگزینی و افزایشی بامیه و لوبیاسبز، آزمایشی مزرعه‌ای در سال زراعی 1397 به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک­های کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. فاکتورها شامل کنترل علف هرز در دو سطح (وجین و بدون وجین) و آرایش کاشت در هشت سطح (کشت خالص بامیه، تیمارهای جایگزینی در سه سطح و تیمارهای افزایشی در چهار سطح) بودند. عملکرد اقتصادی و الگوهای مختلف کشت مخلوط بر اساس شاخص‌های نسبت برابری زمین (ler)، سودمندی کشت مخلوط (ia) و برتری مالی (mai) ارزیابی شدند. نتایج نشان داد حداکثر عملکرد اقتصادی در هر دو گیاه بامیه و لوبیاسبز در کشت خالص با وجین علف‌های هرز مشاهده شد و نسبت به تیمار عدم کنترل علف هرز از افزایش چشمگیری برخوردار بود. در تمامی تیمارهای افزایشی و جایگزینی، عملکرد به دلیل تاثیر رقابت علف‌های هرز از 65 تا 90 درصد کاهش‌یافت. بیشترین ler برای گیاه بامیه در کشت جایگزینی 75:25 و افزایشی 75:100 (به‌ترتیب 77/0 و 79/0) مشاهده شد. همچنین بیشترین ler (54/1) و ia (74/31) تحت تاثیر کشت جایگزینی 75:25 به‌دست آمد. در مجموع، بالاترین میزان  mai (6/9) در کشت مخلوط افزایشی 75:100 بامیه و لوبیاسبز با وجین علف هرز مشاهد شد که بیانگر سودمندی این تیمار از لحاظ اقتصادی می‌باشد.