تاثیر کاربرد نیتروژن بر ویژگی های رشدی و نشت الکترولیت برگ زعفران در شرایط تنش شوری

در پژوهش حاضر تاثیر سطوح مختلف تنش شوری: صفر، 3، 6 و 9 ds/m بر رشد و نشت الکترولیت در برگ­های زعفران در مقادیر مختلف نیتروژن: صفر، 50 و 100 kg/ha در یک آزمایش فاکتوریل بر پایه طرح بلوک­های کامل تصادفی بررسی گردید. در طول فصل رشد، طول برگ­ها در تیمارهای شوری 6 و 9 ds/m، به­طور معنی­داری کمتر از شاهد بود. در تیمارهای صفر، 3 و 6 ds/m، بیشترین و کمترین طول برگ به­ترتیب در تیمار 100 و صفر kg/ha نیتروژن به­دست آمد. در بالاترین شدت شوری، تفاوت معنی­داری بین طول برگ تیمارهای مختلف نیتروژن مشاهده نشد. تاثیر شوری و نیتروژن بر طول برگ به­ترتیب از60 و 90 روز پس از کاشت مشاهده شد. در60 تا 120 روز پس از کاشت، آبیاری با آب 6 و 9 ds/m موجب کاهش تعداد برگ­ها گردید. در شرایط غیرشور تیمار 100 kg/ha نیتروژن و در شرایط شور تیمار50 kg/ha نیتروژن منجر به تولید بیشترین تعداد برگ شد. شوری باعث افزایش نشت الکترولیتی غشا و کاهش پایداری غشای سلولی در برگ­های زعفران گردید. در شرایط شوری کم و متوسط تیمار 100 kg/ha نیتروژن در هکتار دارای پایداری غشای بالاتر و نشت الکترولیتی کمتری بود، ولی با تشدید شوری، تیمار 100 kg/ha نیتروژن درهکتار تاثیر منفی قابل­توجهی بر این دو صفت داشت؛ که نشان می­دهد در شرایط شور، مقادیر بالاتر نیتروژن تاثیر منفی بیشتری بر پایداری غشا و رشد زعفران دارند.