پتانسیل تولید و تحمل به شوری برخی از ژنوتیپ‌های ارزن دم‌روباهی

ﺷﻮری یﮑﯽ از ﻋﻮاﻣﻞ ﻣﺤﺪود ﮐﻨﻨﺪه اﺻﻠﯽ در ﺑﻬﺮه­وری ﻣﺤﺼﻮﻻت زراﻋﯽ از جمله ارزن ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ. ﺑﻪﻣﻨﻈﻮر ﺑﺮرﺳﯽ ﺗﺎﺛﯿﺮ ﺗﻨﺶ ﺷﻮری ﺑﺮ ﻋﻤﻠﮑﺮد و خصوصیات مهم زراعی در ژﻧﻮﺗﯿﭗﻫﺎی ارزن دم­روباهی، شش ژﻧﻮﺗﯿﭗ در ﻗﺎﻟﺐ ﻃﺮح ﺑﻠﻮکﻫﺎی ﮐﺎﻣﻞ ﺗﺼﺎدﻓﯽ با دو تکرار تحت دو شرایط ﺗﻨﺶ ﺷﻮری (7/8 دسی­زیمنس بر متر) و عدم ﺗﻨﺶ در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه شهید باهنر کرمان کشت ﮔﺮدیﺪ. نتایج نشان داد صفات مختلف در دو محیط تنش شوری و عدم تنش تفاوت بسیار معنی داری داشتند و ژنوتیپ­های مورد مطالعه از لحاظ کلیه صفات بجز عرض برگ اختلاف بسیار معنی داری نشان دادند. همچنین نتایج نشان داد که اثر متقابل ژنوتبپ و محیط در همه صفات بجز عرض برگ، تعداد پنجه، وزن هزار دانه و شاخص برداشت بسیار معنی دار بود. تنش شوری بیشترین تاثیر را بر عملکرد علوفه خشک، عملکرد بیولوژیک و عملکرد بذر به ترتیب با 33/50 ،09/48 ، 91/43 درصد کاهش داشت. بیشترین عملکرد دانه را ژنوتیپ 160 (باستان) در شرایط عدم تنش با میانگین 63/2 تن در هکتار به خود اختصاص داد بالاترین مقدار عملکرد علوفه خشک را ژنوتیپ­های160، 68، 73، و 122 به ترتیب با میانگین 55/4 ، 54/4 ، 50/4 و 44/4 تن در هکتار تحت شرایط عدم تنش دارا بودند. نتایج حاصل از شاخص تحمل به تنش (tol) نشان داد که ژنوتیپ های 122 و 73 مقاوم­ترین ژنوتیپ­ها به تنش شوری بودند و ژنوتیپ­های 11 و 109 حساس ترین ژنوتیپ­ها در برابر تنش شوری در بین ژنوتیپ­های مورد مطالعه بودند.