بررسی مخازن ماسه سنگی با روش eor

این مقاله به مجموعه تکنیک‌ها و فرایندهایی می پردازد ، که طی آن سعی می‌شود با استفاده از انرژی یا مواد خارج از میدان نفتی، میزان نفت خامی را که استخراج آن‌ها با روش‌های معمولی امکان‌پذیر یا تولید آن اقتصادی و مقرون به صرفه نیست، استخراج و مورد بهره‌برداری قرار دهند. روش‌های مختلف ازدیاد برداشت نفت عبارتند از: روش‌های آب‌روبی، روش‌های گرمایی، )تحریک دوره‌ای با بخار آب، بخار روبی، رانش با آب گرم و احتراق درجا) روش‌های شیمیایی، (رانش با پلیمرها، سورفاکتانت‌ها، بازها و پلیمرهای مسیلی) روش‌های امتزاجی، (تزریق گازهای هیدروکربنی، تزریق دی‌اکسیدکربن و نیتروژن، همچنین تزریق گازهای حاصل از احتراق به صورت امتزاجی یا غیرامتزاجی) این روش‌ها با افزایش فشار مخازن به‌طور فیزیکی باعث جابجایی نفت در مخزن، از محل چاه‌های تزریقی به سمت چاه‌های تولیدی می‌گردد. در مجموع هدف همه روش‌های ازدیاد برداشت نفت، به حرکت واداشتن نفت‌های باقی‌مانده درون مخزن، به سمت چاه تولیدی در سطح مخزن نفتی می‌باشد. کاهش و افت نیروهای موافق باعث می­شود تا بازیافت نهایی کم شود. به همین دلیل از روش­هایی تحت عنوان روش­های ازدیاد برداشت برای بالابردن تولید از مخزن نفتی استفاده می­شود. معمولا 30 درصد از نفت به­طور طبیعی از مخزن برداشت می­گردد و 70 درصد آن نیازمند بکار گیری برخی روش­های ازدیاد برداشت می­باشد. در روش غیر امتزاجی، گاز به مخازن نفتی تزریق می­گردد که این تزریق نسبتاً ارزان است و در تعدادی از مخازن نفت­خیز خشکی و دریایی ایران اعمال می­گردد. در این روش، گاز تزریقی در قسمت بالای مخزن متراکم می­شود و فشار مخازن را افزایش می­دهد و حرکت نفت را سهولت می­بخشد. حدود 90 درصد از مخازن ایران از نوع شکاف­دار هستند و استخراج ثانویه از این مخازن کمتر از 30 درصد است. مخازن شکاف­دار عمدتاً مربوط به خشکی است و برخی از مخازن دریایی مانند جزیرة سیری، مخازن شنی هستند. با توجه به وجود مخازن گازی زیاد در کشور، می­توان از گاز برای ازدیاد برداشت از چاه­های نفت سود جست.