رویکردهای دانش بنیان بر پایه گسترش شبکه های ارتباطیعلم و فناوری در دانشگاه فنی و حرفه ای

ظهور دانشگاهها و مراکز آموزش عالی نسل جدید و در سایه سار اقبال و استقبال گسترده از این جنس دانشگاه ها؛ بروز هویت سازمانی و تعریف کارویژه مشخص و معین برای دانشگاه فنی و حرفه ای، حصول سریع فعالیتهای موثر این دانشگاه در جامعه و کشور؛ منوط به انگیزش رویکردهای دانشبنیان این دانشگاه وهدف بخشی به عرصه های آموزشی و پژوهشی است. امکانات و ابزار تجهیزاتی و دستگاهی و سیستمی و مواد آزمایشگاهی و کارگاهی و سایتی پراکنده در مراکز تابعه دانشگاه جزو اصلی ترین سرمایههای مالی دانشگاه محسوب میشود. شایسته است بهره برداری از مولفههای دانش بنیان برای بهرهوری و استفاده بهینه از این همه سرمایه ملی خوابیده و گاها گرد خورده در کنجهای کارگاهها و آزمایشگاه ها؛ جزو اولویتدارترین برنامههای ستادی و صفی دانشگاه قرار گیرد. امروزه رویکرد مدیریتی حاکم بر محیطهای عملی دانشگاه؛ عموما و غالبا بر پاشنه روشهای سنتی و روندهای سلسله مراتبی میچرخد. ناکارآمدی این رویه و ضرورت اتخاذ رویکردهای نوین؛ ایجاب میکند تحولات اساسی مبتنی بر فرایند اصلاح نرم افزاری در این عرصهها اتفاق بیفتد. سیر مراحل این تحول از طریق توسعه شبکههای همکاری علم و فناوری؛ فرایندی است که در این مقاله پیشنهاد گردیده است. امروزه بهرهبرداری از شبکه های همکاری به عنوان راهکاری برای تخصیص بهینه منابع و بهره برداری بهتر از سرمایه های ملی، مورد توجه سیاست گذاران و مدیران حوزههای مرتبط با علم و فناوری کشور قرار گرفته است. یکی از انواع شبکههای مطرح شده در این حوزه؛ شبکه های رسمی است که غالبا برای دستیابی به یک هدف سیاستی خاص ) مثل ایجاد پیوند بین پژوهشگران و صنایع ( تشکیل می شوند. آنچه در شرائط کنونی، با پتانسیلهای دانشگاه فنی تطابق بالائی دارد الحاق آزمابشگاهها و یا کارگاههای مراکز تابعه دانشگاه فنی به شبکههای ذیربط است که در این مقاله تلاش گردیده جزئیات مربوط به آن، تشریح گردد.