مقایسه اثربخشی درمان گروهی غنی‌سازی روابط زناشویی و بخشودگی بر تمایل به جبران زنان درگیر طلاق عاطفی شهر اصفهان

هدف: پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی درمان گروهی غنی‌سازی روابط زناشویی و بخشودگی بر تمایل به جبران زنان درگیر طلاق عاطفی شهر اصفهان انجام شد.روش: روش پژوهش حاضر نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش شامل تمام زنان دارای طلاق عاطفی بود که در سال 1400 1399 جهت دریافت خدمات مشاوره خانوادگی به کلینیک‌های تحت حمایت سازمان بهزیستی شهر اصفهان مراجعه کرده بودند. با استفاده از روش نمونه‌گیری هدفمند 60 زن به‌عنوان نمونه انتخاب شدند و به صورت تصادفی در سه گروه آزمایش اول (20 نفر)، آزمایش دوم (20 نفر) و گواه (20 نفر) قرار گرفتند. گروه‌های آزمایش مداخله غنی‌سازی روابط زناشویی اولسون (1999) را در هفت جلسه و مداخله بخشودگی انرایت (2001) را در نه جلسه در طی دو ماه دریافت کردند. برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه‌ طلاق عاطفی گاتمن (1997) و تمایل به جبران وودیات و ونزل (2013) استفاده شد. داده‌ها با استفاده از تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر تجزیه‌و‌تحلیل شدند.یافته ها: نتایج نشان داد مداخله غنی‌سازی روابط زناشویی بر نمره تمایل به جبران (30/8=f، 001/0=p) و مداخله بخشودگی بر نمره تمایل به جبران (15/6 =f، 001/0=p) موثر است و این تاثیر در مرحله پیگیری پایدار بود. در ارتباط با مقایسه میزان اثربخشی مداخله غنی‌سازی روابط زناشویی و بخشودگی، نتایج نشان داد مداخله غنی‌سازی روابط زناشویی در طول زمان پایداری درمانی بیشتری در مقایسه با آموزه‌های بخشش‌درمانی دارد. نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج حاصل از این پژوهش می‌توان از مداخلات انجام گرفته در مراکز مشاوره و خدمات روان‌شناسی خانواده، دادگاه‌ها و سازمان بهزیستی بهره گرفت.

comparison of the effectiveness of group therapy for enriching marital relationships and forgiveness on the desire to compensate women involved in emotional divorce in isfahan

aim: the aim of this study was to compare the effectiveness of group therapy for enriching marital relationships and forgiveness on the desire to compensate women involved in emotional divorce in isfahan.methods: the method of the present study was quasi experimental with pre test, post test design and follow up with a control group. the statistical population of the study included all women with emotional divorce who referred to clinics under the support of isfahan welfare organization in 2020 2021 to receive family counseling services. using purposive sampling method, 60 women were selected as a sample and randomly divided into three groups of first experiment (n = 20), second experiment (n = 20) and control (n = 20). the experimental groups received olson’s (1999) marital relationship enrichment intervention in seven sessions and enright’s (2001) forgiveness intervention in nine sessions during two months. gutman’s emotional divorce questionnaire (1997) and woodyat and wenzel’s (2013) willingness to compensate were used to collect data. the data were analyzed using variance analysis with repeated measurements. the data were analyzed using repeated measures analysis of variance.results: the results showed that the intervention of marital relations enrichment is effective on the score of desire to compensate (f = 8.30, p = 0.001) and the intervention of forgiveness is effective on the score of desire to compensate (f = 6.15, p = 0.001) and this effect was stable in the follow up phase. in connection with the comparison of the effectiveness of the intervention of marital relations enrichment and forgiveness, the results showed that the intervention of marital relations enrichment over time has more therapeutic stability compared to the teachings of forgiveness therapy.conclusion: based on the results of this study, the interventions performed in counseling centers and family psychological services, courts and welfare organizations can be used.