پیش بینی رضایت زناشویی بر اساس سلامت روان و سرمایه های روانشناختی زنان شاغل

هدف: هدف از انجام این پژوهش پیش بینی رضایت زناشویی بر اساس سلامت روان و سرمایه های روانشناختی زنان شاغل بود. روش پژوهش: این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی است و جامعه آماری پژوهش شامل کلیۀ زنان شاغل مراجعه کننده به مرکز مشاوره اداره آموزش و پرورش منطقه 10 تهران بود که تعداد آن در بازۀ زمانی سه ماه تابستان 1399 برابر با 480 نفر و با توجه به تعداد کل جامعه و مراجعه به جدول کرجسی و مورگان، تعداد نمونه پژوهش برابر با 214 برآورد شد که این تعداد به صورت تصادفی ساده انتخاب شد. ابزار گردآوری داده‌ها شامل پرسشنامۀ استاندارد رضایت زناشویی انریچ (1998)، سلامت روان گلدبرگ و هیلر (1972) و سرمایه های روانشناختی لوتانز (2007) بود. یافته‌ها: ﻧﺘﺎﯾﺞ ﺿﺮاﯾﺐ ﻫﻤﺒﺴﺘﮕﯽ ﻧﺸﺎن داد ﮐﻪ ﺳﻼﻣﺖ روان و ﺳﺮﻣﺎﯾﻪﻫﺎی رواﻧﺸﻨﺎﺧﺘﯽ ﻗﺎدر ﺑﻪ ﭘﯿﺶﺑﯿﻨﯽ رﺿﺎﯾﺖ زﻧﺎﺷﻮﯾﯽ زﻧﺎن ﺷﺎﻏﻞ اﺳﺖ و با توجه به مقدار بتا سلامت روان سهم بیشتری در پیش بینی رضایت زناشویی زنان شاغل دارد (0/05>p). نتیجه گیری: معناداری مولفه‌های سرمایه روانشناختی می تواند سبب افزایش رضایت زناشویی باشد؛ به عبارت دیگر معناداری سرمایه روان‌شناختی به گونه ای غیر مستقیم و در تعامل با سلامت روان می تواند سبب افزایش رضایت زناشویی شود.

predicting marital satisfaction based on mental health and psychological capital of working women

aim: the aim of this study was to predict marital satisfaction based on mental health and psychological capital of working women, which was done by correlation method. methods: this is a descriptive correlational study and the statistical population of the study included all working women referred to the counseling center of the education department of district 10 of tehran, whose number in the three months of summer 1399 is equal to 480 people and according to the number the whole population and referring to krejcie and morgan table, the number of research samples was estimated to be 214, which was selected by simple random sampling. data collection tools included the enrich marital satisfaction questionnaire (1998), the goldberg hiller (1972) mental health questionnaire, and the lutans (2007) psychological assets questionnaire. results: mental health and psychological capital can predict the marital satisfaction of working women, considering the beta value of mental health has a greater share in predicting marital satisfaction of working women (p <0.05). conclusion: significance of psychological capital components can increase marital satisfaction; in other words, the significance of psychological capital indirectly and in interaction with mental health can increase marital satisfaction.