الگوی ساختاری پیش‌بینی رضایت زناشویی بر اساس سبک‌های دلبستگی و جهت گیری زندگی در زنان متاهل: با نقش واسطه‌ای هیجان خواهی

هدف: هدف پژوهش حاضر طراحی مدل ساختاری پیش بینی رضایت زناشویی براساس سبک‌های دلبستگی و جهت گیری زندگی با نقش واسطه‌ای هیجان خواهی در زنان متاهل بود. روش: روش پژوهش همبستگی و جامعه آماری 1854 زن متاهل مراجعه ‌کننده به خانه‌های سلامت شمال تهران در سال 1397 بود. با استفاده از نمونه‌گیری تصادفی محله‌های ازگل، اراج، نیاوران و باغ فردوس انتخاب و از این محله‌ها بر اساس نرم ‌افزار سمپل پاور 350 زن انتخاب شدند. سپس پرسشنامه رضایت زناشویی انریچ (1989)، دلبستگی بزرگسالان کولینز و رید (1990)، جهت‌گیری زندگی شیرر و کارور (1985) و هیجان‌خواهی زاکرمن (1978) تکمیل و داده‌ها با استفاده از معادلات ساختاری اسمارت پلاس تحلیل شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد که مسیر مستقیم برازش مدل از سبک دلبستگی ایمن (0.62=‌β‌‌)، اضطرابی (0.65=‌β‌‌)، اجتنابی (0.43=‌β‌‌)، و جهت‌گیری زندگی خوشبینانه (0.46=‌β‌‌) و بدبینانه (0.57=‌β‌‌) و هیجان‌خواهی (0.59=‌β‌) بر رضایت زناشویی شدت اثر مطلوبی دارد. همچنین الگوی ساختاری می‌تواند رضایت زناشویی را بر اساس سبک دلبستگی ایمن (0.53=‌β‌‌)، اضطرابی (0.65=‌β‌‌)، اجتنابی (0.43=‌β‌‌)، و جهت‌گیری زندگی خوشبینانه (0.42=‌β‌‌) و بدبینانه (0.45=‌β‌‌) با میانجی‌گری هیجان‌خواهی پیش‌بینی کرده و از برازش مطلوبی برخوردار است. نتیجه‌گیری: برآیند پژوهش نشان داده است که طراحی مدل ساختاری مناسب برای پیش بینی رضایت زناشویی براساس سبک‌های دلبستگی و جهت گیری زندگی با نقش واسطه‌ای هیجان خواهی با مدل نظری مطابقت داشته و از برازش مطلوبی برخوردار است؛ لذا برای انسجام و خَلق رابطه زناشویی مطلوب، می‌توان با شناخت هیجان‌های هریک از زوج‌ها، نوع سبک دلبستگی و تقابل عناصر درون روانی آن‌ها، روابط زوج‌ها را بهبود بخشید.

Structural Model of Predicting Marital Satisfaction Based on Attachment Styles and Life Orientation in Married Women: With the Mediating Role of Sensation Seeking

Aim: This study aimed to design a structural model for predicting marital satisfaction based on attachment styles and life orientation with the mediating role of sensation seeking in married women. Method: It is a correlational research and the statistical population was 1854 married women referring to health centers in the north of Tehran in 2018. Using random sampling, Azgol, Araj, Niavaran, and Bagh Ferdows neighborhoods were selected, and from these neighborhoods based on Sample Power software, 350 women were selected. Then, Enrich’s (1989) Marital Satisfaction Questionnaire, Collins and Reed’s Adult Attachment Questionnaire (1990), Shearer and Carver’s (1985) Life Orientation, and Zuckerman’s (1978) Sensation Seeking Questionnaire were completed and the data were analyzed using Smart Plus structural equations. Results: The results showed that the direct path of model fit of secure (β = 0.62), anxious (β = = 0.65),  and avoidant (β = 0.43) attachment style, life orientation optimistic perception (β = 0.46) and pessimistic perception (β = 0.57) and sensation seeking (β = 0.59) have a positive effect on marital satisfaction. Structural model can also predicate marital satisfaction based on secure (β = 0.53), anxious (β = 0.65), and avoidant (β = 0.43) attachment style, optimistic perception (β = 0.42) and pessimistic perception (β = 0.45) through sensation seeking mediation. Conclusion: The results show that the design of an appropriate structural model for predicting marital satisfaction based on attachment styles and life orientation with the mediating role of sensation seeking is consistent with the theoretical model and has a good fit; Therefore, for the cohesion and creation of a desirable marital relationship, it is possible to improve couples’ relationships by recognizing the emotions of each couple, the type of attachment style and the confrontation of their psychological elements.